موقعيت جغرافيائى

کشورى که امروزه فيليپين ناميده مى‌شود‌، به‌صورت مجمع‌الجزايرى در اقيانوس آرام بين خط استوا و مدار رأس‌السرطان قرار گرفته است. اين جزاير در جنوب شرقى آسيا واقع شده و از شمال به تايوان، از جنوب به مالزى و اندونزي، از غرب به درياى چين و از شرق به اقيانوس آرام منتهى مى‌شود.


وضيعت جغرافيائى فيليپين بين ۲۳ درجه و ۴ دقيقه عرض شمالى و ۱۱۶ تا ۱۲۷ درجه طول شرقى مى‌‌باشد.


مساحت فيليپين مجموعاً حدود سيصد هزار کيلومتر مربع است که از ۷۱۰۷ جزيره کوچک و بزرگ تشکيل گرديده و از اين مجموعه تنها ۲۷۷۳ جزيره نامگذارى شده است و فقط ۸۸۰ جزيرهٔ آن قابل سکونت است. بيشتر مساحت اين سرزمين را ۱۱ جزيره بزرگ و ۴۵ جزيره کوچکتر تشکيل مى‌دهند. يازده جزيره مهم آن عبارتند از: جزيره لوزان که بزرگترين جزيره مجمع‌الجزاير فيليپين است و در شمال اين کشور با مساحت ۱۰۴۶۸۸ کيلومتر مربع قرار گرفته است:


۱. جزيره ميندانائو با مساحت ۹۴،۶۳۰ کيلومتر مربع،

۲. جزيره سامار با مساحت ۱۳،۰۸۰ کيلومتر مربع،

۳. جزيره نگروس با مساحت ۱۲،۷۰۵ کيلومتر مربع،

۴. جزيره پالاوان با مساحت ۱۱،۷۸۵ کيلومتر مربع،

۵.جزيره پاناي با مساحت ۱۱،۵۱۵ کيلومتر مربع،

۶. جزيره ميندورو با مساحت ۹۷۳۵ کيلومتر مربع،

۷. جزيره ليته با مساحت ۷۲۱۴ کيلومتر مربع،

۸. جزيره سيبو با مساحت ۴۴۲۲ کيلومتر مربع،

۹. جزيره بوهول با مساحت ۳۶۸۵ کيلومتر مربع،

۱۰. جزيره ماسبات با مساحت ۳۲۶۹ کيلومتر مربع.

آب‌هاى داخلى

فيليپين در ميان آب‌هاى اقيانوس آرام قرار دارد. از شمال و غرب به درياى چين و از جنوب به درياى سولو و درياى ميندانائو و از شرق به آب‌هاى اقيانوس آرام محدود است.


رودخانه‌هائى که در فيليپين جارى هستند را مى‌توان به ترتيب جزاير نام برد. در جزيره لوزان رودخانه‌هاى کاگايان و رودخانه پاک‌ساهان جارى است که قابل قايقرانى مى‌باشند، همچنين يک رودخانه زيرزمينى به‌نام مامگر (Mamger) وجود دارد. رودهاى آگوسان و کوتاباتو براى کشتى‌هاى کوچک قابل کشتيرانى است و رودخانه آگوسن که به خليج داوائو مى‌ريزند از رودخانه‌هاى مهم جزيره ميندانائو بشمار مى‌آيند. رودخانه کوتاباتو که به خليج مورو مى‌ريزد از نظر حمل و نقل نقش مهمى را براى اهالى مناطق حاشيه‌اى خود داخل غارهاى سرپوشيده عبور مى‌کند و طول آن به ۴۳۸۰ متر مى‌رسد. اين رودخانه که در جزيره پالاوان واقع شده است در سال ۱۹۶۴ توسط يک گروه کوهنورد کشف شد. علاوه بر رودهاى فوق‌الذکر، در فيليپين حدود ۱۳۰ رود بزرگ و کوچک وجود دارد که هر کدام در آبيارى زمين‌هاى مزروعى نقش حياتى دارند.



بزرگ‌ترين درياى فيليپين درياى سولو مى‌باشد. اين دريا بين جزاير جوکو (Joco)، سولو (Solu)، پالاوان (Palawan) و تاوي واقع شده است و بين استان‌هاى زامبوانگا، نگروس و ايلوايلو محصور است.



ديگرى درياى ميندانائو است که بين جزاير سوالو و جزيره ميندانا محصور مى‌باشد. ديگر درياهاى مهم عبارتند از: درياى لوزان، درياى ويسايان، درياى بوهول و درياى فيليپين.


درياچه لگونادابي (Lagunadabay) در غرب جزيره لوزان يکى از درياچه‌هاى مهم فيليپين مى‌باشد. اين درياچه ۳۵۶ مايل مربع مساحت دارد و داراى آب شيرين مى‌باشد. درياچهٔ تال در مرکز جزيره لوزان قرار داشته. که ۱۰۳ مايل مربع مساحت دارد. همچنين درياچه لانائو در جزيره ميندانائو واقع شده و ۱۳۴ مايل مربع مساحت دارد.


از ديگر درياچه‌هاى فيليپين مى‌‌‌توان از درياچه سوريگائو (Surigao) نام برد که اين درياچه در جزيره ميندانائو واقع شده است.


آب و هوا

فيليپين در نزديکى خط استوا قرار دارد و آب و هواى آن تقريباً استوائى است. اين مجمع‌الجزاير از نظر اقليمي، گرم و بارانى و حد متوسط درجه هوا ۲۶ درجه سانتى‌گراد است که در ماه‌هاى آوريل، مه و ژوئن ممکن است به ۳۸ درجه نيز برسد.


به‌طور کلى مى‌توان اين کشور را داراى سه مبحث به‌شرح زير دانست:


۱. فصل گرم و خشک (از ماه مارس تا اواخر جولاي)

۲. فصل باران و طوفان (از اواخر جولاى تا اکتبر)

۳. فصل معتدل (که حدوداً به مدت ۴ ماه طول مى‌کشد).


حداقل درجه حرارت هوا در فيليپين بين ۲۰ درجه سانتى‌گراد همراه با ۳۶ درجه رطوبت و حداکثر آن ۴۰ درجه و به ميزان ۸۰ تا ۹۰ درصد رطوبت مى‌باشد. معمولاً در فيليپين باران‌هاى سيل‌آسا همراه با رعد و برق باعث جارى شدن سيل گرديده و به منازل و محصولات کشاورزى مردم خسارت زيادى وارد مى‌سازد.


به‌طور کلى باران‌هاى سيل‌آسا در اين سرزمين همزمان با وزيدن بادهاى موسمى شروع مى‌شود که از روى اقيانوس آرام جريان يافته و از فيليپين مى‌گذرد. اين بادها از ماه ژانويه تا ژوئن از جانب شمال شرقى مى‌وزند و موجب نزول باران‌هاى شديد در مشرق فيليپين مى‌شوند و چون کوه‌هاى مرکزى در سر راه‌ آنها واقع شده ناچار به بالاى ارتفاعات رفته و سبب سردى هواى مناطق کوهستانى مى‌گردند. اين بادها قبل از رسيدن به مغرب بر اثر برودت هوا، بخار آب همراه خود را به‌صورت باران‌هاى سيل‌آسا رو مى‌ريزند. در طى فصل باران، باران‌هاى سيل‌آسا و بى‌انتها همه‌جا را فرا مى‌‌گيرد، به‌طورى‌که ارتفاع آب گاهى به‌ حدى مى‌رسد که به داخل منازل نفوذ کرده و حمل و نقل شهرى را نيز مختل مى‌کند. اين سيلاب‌ها خسارات نسبتاً زيادى را بر محصولات کشاورزى وارد مى‌آورد.


در فصل باران غالباً همراه با اين باران‌ها، طوفان‌هاى شديدى نيز اتفاق مى‌افتد. اين طوفان‌ها موجب مى‌گردد تا امواج دريا به خشکى ريخته و شهرهاى ساحلى گرفتار طوفان و سيل و قطع برق و وسائل ارتباطى شوند و غالباً همراه با امواج سهمگين دريا، کشتى‌ها و قايق‌‌هاى اهالى اين مناطق را که بيشتر از راه ماهيگيرى ارتزاق مى‌کنند، درهم کوبيده و خانه‌هاى ساکنان را خراب مى‌کند و اکثراً با تلفات جانى نيز همراه است.