چگونگى شکلگيرى اراده سياسى پاکستان چین مکزیک آفریقای جنوبی اتریش کوبا لهستان نروژ مالزی فنلاند لیبی شیلی مجارستان لائوس ایسلند الجزایر اندونزی جمهوری چک تایلند برمه (میانمار) آرژانتین بحرین بنگلادش سنگاپور عمان فیلیپین قبرس قزاقستان قطر کره شمالی ویتنام رومانی کرواسی هلند آنگولا اوگاندا تونس جمهوری آفریقای مرکزی زامبیا صفحه بعدی 5 4 3 2 1 صفحه قبلی کنفرانس سراسرى جامو و کشمير پاکستان (All Pakistan Jamu and Kishmir Conference) اين حزب گروه در سال ۱۹۴۸ بهعنوان کنفرانس مسلمانان توسط غلام عباس تشکيل شد و از اواخر دههٔ ۱۹۶۰ به نام کنونىاش گرديد. اين حزب از آغاز تشکيل برحل مسئله جامو و کشمير از طريق رجوع به آراء عمومى تأکيد مىورزيد. اين گروه در انتخابات مارس ۱۹۷۷ يک کرسى در مجلس ملى را کسب نمود. رهبر سابق آن سردار عبدالقيوم بود و رهبر کنونى آن اسکندر حيات خان است. اين حزب در سال ۱۹۸۱ به جنبش احياى دموکراسى براى مقابله با ضياءالحق پرداخت. حزب مترقى مردم (Progressive People,s Party) اين حزب توسط يک گروه منشعب از حزب مردم پاکستان در سال ۱۹۷۸ تشکيل شد و رهبر آن مولانا کوثر نيازى مىباشد. حزب دمکراتيک ملى ((National Democratic Party (NDP) گروه چيگرا و اقليتى است که در سال ۱۹۷۵ بهعنوان جانشين حزب عواملى ملى که فعاليتش ممنوع شده بود، تشکيل شد. اين حزب مدافع کارگران و دهقانان و طرفدار چين بود. اين حزب از اعضاءِ مؤسس اتحاد ملى پاکستان (Pakistan National Alliance) بود، که در انتخابات سال ۱۹۷۷ در مقابل حزب مردم قرار داشت. ولى در اوت ۱۹۷۸ از اتحاد ملى پاکستان کنارهگيرى نمود. با انشعاب رهبر اين حزب شيربازخان مزارى بود. اين حزب در سال ۱۹۸۱ براى مقابله با ضياءالحق به جنبش احياى دمکراسى پيوست. حزب ملى پاکستان(Pakistan National Party )(PNP) در اواسط سال ۱۹۷۹ اين حزب به رهبرى ميرغوث بخش بزنجو از حزب دموکراتيک ملى منشعب شد. اين حزب گروه کم و بيش چيگراى بلوچ و طرفدار هند مىباشد. در سال ۱۹۸۱ به جنبش احياى دموکراسى براى مقابله با ضياءالحق پيوست. اين حزب در سال ۱۹۹۲ به اتحاد دموکراتيک ملى پيوست. جبهه ملى سند اين جبهه بهوسيله ممتاز على بوتر عموى بىنظير بوتر رهبرى مىشود. بهدنبال انحلال جبهه پشتون بلوچ - سندى در مارس ۱۹۸۹ که بوتر رهبر آن بود، جبهه ملى سند مجدداً پشتون - بلوچ - سندى را تحت عنوان کنفدراسيون چهار ايالت پاکستان تأسيس نمود. حزب تحريک استقلال (Tehrik - i - Istiqlal) حزب ليبرالى است که در سال ۱۹۶۸ تأسيس شد و يکى ازاعضاءِ اتحاد ملى پاکستان در انتخابات ۱۹۷۷ بود،ولى در نوامبر ۱۹۷۷ ازاتحاد کنارهگيرى نمود. رهبر اين حزب مارشال بازنشسته نيروى هوايى پاکستان محمداصغرخان است. نفوذ آن در بين ارتش، ادارات و طبقات متوسط، چشمگيرتر مىباشد. اين حزب در سال ۱۹۸۱ براى مبارزه با ضياءالحق به جنبش احياى دموکراسى پيوست. حزب کمونيست پاکستان اين حزب يک تشکيلات غير قانونى کوچک مىباشد که طرفدار مسکوست و در سال ۱۹۴۸ تأسيس شد. حزب ملى مردم ((National People,s Party (NPP) اين حزب در سال ۱۹۸۶ از حزب مردم منشعب گرديد. رهبر اين حزب راستگو، غلام مصطفى جاتوئى مىباشد. مرکز آن در کراچى قرار دارد. در سال ۱۹۹۲ به اتحاد دموکراتيک ملى پيوست. در انتخابات ۱۹۹۳ يک کرسى در مجلس فدرال کسب نمود. در انتخابات ۱۹۹۷ مجلس ملى اين حزب توانست يک کرسى کسب نمايد. اتحاد ملى بلوچستان (Balochistan National Alliance) مرکز اين حزب در کويته قرار دارد و رهبر آن نواب محمد اکبر بوگتى مىباشد. جنبش ملى بلوچستان (Balochistan National Movement) مرکز اين حزب در کويته قرار دارد و رهبر آن عبدالحى بلوچ مىباشد. در انتخابات ۱۹۹۳ يک کرسى در مجلس فدرال کسب نمود. اتحاد دموکراتيک ملى ((National Democratic Alliance (NDA) اين اتحاد از شش حزب و دو گروه غير مستقل در سال ۱۹۹۲ تشکيل شد. بعدها بهوسيله غلام مصطفىکر و مولانا کوثر نيازى هدايت شد. رهبر آن نوابزاده نصرا... خان است. احزاب تشکيل دهنده اين حزب عبارتند از حزب جمهورى وطن، حزب ملى مردم، حزب دموکراتيک پاکستان، حزب ملى پاکستان، حزب جمهورى وطن و حزب کيسان مزدور. حزب جمهورى وطن رهبر آن نواب اکبر بوگتى است. اين حزب در سال ۱۹۹۲ به اتحاد دموکراتيک ملى پيوست. در انتخابات ۱۹۹۳، در مجلس ملى ۲ کرسى را کسب کرد. در انتخابات ۱۹۹۷ مجلس ملى اين حزب دو کرسى خود را در اين مجلس حفظ نمود. گروه اسلامى اهل حديث (Islamic Ahle Hadith) اين گروه در قبال فعاليت شيعه در دهه ۱۹۷۰ شکل گرفت. ريشه آن در حرکت اصطلاح طلب محافظه کارانه هندو- مسلمانان است که تاريخ آن به قرن ۱۹ باز مىگردد. اين گروه عضوى از اتحاد جمهورى اسلامى بود. به جناحهاى مختلفى تقسيم شده است. رهبر شناخته شدهاى ندارد. مولانا معينالدين يکى از اعضاءِ اين گروه عضو مجلس ملى است. سواد اعظم (Sawaad -i-Azam) سازمان فرقهاى سنى حنفى است که در اواخر دهه ۱۹۷۰ تأسيس شد تا با رشد شيعيان مقابله کند. رهبر آن مولانا اعظم اسفنديار است و در بين اردو زباننان در کراچى فعال مىباشد. حزب دموکراتيک پاکستان ((National Democratic Party (PDP) در سال ۱۹۶۹ براساس ارزشهاى اسلامى و دموکراتيک تأسيس شد. رهبر آن نوابزاده نصرالله خان است. در انتخابات ۱۹۷۰ تنها يک کرسى بهدست آورد. اين حزب در سال ۱۹۷۷ در اتحاد ملى پاکستان و درمقابل حزب مردم قرار داشت. اين حزب خط مشى محافظهکارانه دارد. در سال ۱۹۸۱ به جنبش احياى دموکراسى براى مقابله با رژيم ضياءالحق پيوست. پس از آن در سال ۱۹۹۲ اين حزب دموکراتيک ملى پيوست. حزب خاکسار پاکستان ((Pakistan Khaksar Party(PKP) اين حزب در دوران حکومت بريتانيا تأسيس شد،در سال ۱۹۴۷ منحل شد و مجدداً ۱۹۷۷ شروع به فعاليت نمود. از ارزشهاى اسلامى و آموزش نظامى طرفدارى مىکند و رهبر آن محمد اشرف خان است. حزب طريق انصاف اين حزب در اوايل سال ۱۹۹۶ بهوسيله عمران خان تأسيس شد. وى کاپيتان سابق تيم کريکت پاکستان مىباشد و اعلام کرده است که حزب طريق انصاف درصد است که عدالت اجتماعى را در پاکستان برقرار سازد. حزب رفاه ملى در ژانويه ۱۹۹۷ ژنرال بازنشسته تجمل حسين تشکيل حزب رفاه ملى را اعلام کرد و گفت: اين حزب در انتخابات بعدى شرکت مىکند و سرنوشت کشور را تغيير خواهد داد. اين حزب متشکل از افسران و درجه داران بازنشسته ارتش است، اين افراد در پاکستان بيش از دو ميليون نفر هستند. اکثر اين نظاميان ساکن مناطق شمال ايالت پنجاب هستند به نظر ژنرال حسين اين افراد مىتوانند براى اعزام نماينده از اين منطقه اقدام کنند. وى گفت: تغيير قانون اساسى کنونى پاکستان در رأس برنامههاى اين حزب قرار خواهد داشت و اين حزب سيستم رياست جمهورى را در کشور از طريق انتخاب مستقيم تبليغ خواهد کرد. حزب رهبريت مردمى رهبر اين حزب ژنرال اسلم بيگ مىباشد و براى منعکس کردن نظرات نظاميان تشکيل شده است و در انتخابات سوم فوريه ۱۹۹۷ مشارکت داشت. صفحه بعدی 5 4 3 2 1 صفحه قبلی چاپ دانلود صفحه افزودن به علاقمندیها