در ۱۸ آوريل رئيس جمهور مجلس ملى را منحل کرد و نخست وزير و کابينه‌اش را بر کنار نمود و شريف را به سوء مديريت، قوام و خويش ‌بازى و فساد متهم کرد. مجالس ايالتى و دولت‌هاى ايالتى به رغم تقاضاى اتحاد دمکراتيک مردم و اتحاد دمکراتيک ملى براى انحلال آنها در قدرت باقى ماندند. يک عضو مجلس منحل شده، ميربلخ شرمزارى به عنوان نخست وزير موقت سوگند خورد و کابينه خود را تشکيل داد. همزمان اعلام شد که انتخابات مجلس ملى در ژوئيه برگزار خواهد شد. در اوايل مه مسلم ليگ پاکستان (گروه جونجو) به دو جناح تقسيم شد: يکى گروهى که به‌وسيله محمد نواز شريف هدايت مى‌شد، ديگرى گروه حامد ناصر چتهه که به‌وسيله رئيس جمهور حمايت مى‌شد.


در۲۶ مه ۱۹۹۳، در يک قضاوت غير منتظره و تاريخي، ديوان عالى دستور داد که مجلس ملي، نخست وزير و کابينه (که در آوريل منحل شده بودند) باى فوراً به قدرت باز گردند، اظهار داشت که دستور رئيس جمهور بر طبق قانون اساسى نبوده است. رئيس جمهور با نظر دادگاه موافقت کرد و مجلس ملى و دولت نواز شريف دوباره بر سر کار آمدند. پس از باز گشت شريف به قدرت، مجلس ملى به وى رأى اعتماد داد. چند روز بعد، صحنه سياسى به‌دنبال بر کنارى از طريق حاميان رئيس جمهور، مجالس ايالتى در ژنجاب و ايالت سر حد شمال غربى دچار آشوب شد.رئيس جمهور خودش را بدون قدرت واقعى در چهار ايالت يافت. نواز شريف به اقدام مؤثرى متوسل شد از طريق تصميمى که در مجلس ملى در اواخر ژوئن گرفته شد و نفوذ دولت فدرال را در حکومت پنجاب تثبيت کرد. در اين زمان دولت ايالتى پنجاب از دستورات دولت فدرال امتناع کرد. آنها ادعا کردند که دولت فدرال قدرت دولت ايالتى را از بين برده است. دولت فدرال تقاضاى نيرو‌هاى شبه نظامى فدرال را نمود تا دولت ژنجاب را بر کنار کند. فرماندهان ارتش مداخله نمودند تا نيروهاى شبه نظامى را بيرون کنند، آنها ادعا کردند که برکنارى برطبق قانون اساسى نبوده است.


يک کنفرانس از همه احزاب ((All Paries Conference (APC) شامل، بى‌نظير بوتر و سروزيران پنجاب و ايالت سرحد شمال غربي، در لاهور تشکيل شد تا يک قطع‌نامه را تصويب نموده و به رئيس جمهور اصرار کنند تا مجلس را منحل نمايد، دولت شريف را برکنار کند و انتخابات جديد را برگزار نمايد. در اوايل ژوئيه فرماندهٔ نيروى زميني، به‌دنبال اجلاس اضطرارى افسران ارشد ارتش، به عنوان واسطه و ميانجى در مذاکرات بين رئيس جمهور و نخست وزير کوشش به از بين بردن بحران سياسى نمود. بى‌نظير بوتر، به‌وسيله حاميان کنفرانس همه احزاب حمايت مى‌شد، يک راهپيمائى طولانى (Lpng March) را در ۱۶ ژوئيه اعلام کرد، تا تنش را به پايتخت بکشاند و شريف را مجبور به استعفاء کنند.


يک کنفرانس از همه احزاب ((All Paries Conference (APC) شامل، بى‌نظير بوتر و سروزيران پنجاب و ايالت سرحد شمال غربي، در لاهور تشکيل شد تا يک قطع‌نامه را تصويب نموده و به رئيس جمهور اصرار کنند تا مجلس را منحل نمايد، دولت شريف را برکنار کند و انتخابات جديد را برگزار نمايد. در اوايل ژوئيه فرماندهٔ نيروى زميني، به‌دنبال اجلاس اضطرارى افسران ارشد ارتش، به عنوان واسطه و ميانجى در مذاکرات بين رئيس جمهور و نخست وزير کوشش به از بين بردن بحران سياسى نمود. بى‌نظير بوتر، به‌وسيله حاميان کنفرانس همه احزاب حمايت مى‌شد، يک راهپيمائى طولانى (Lpng March) را در ۱۶ ژوئيه اعلام کرد، تا تنش را به پايتخت بکشاند و شريف را مجبور به استعفاء کنند.