از ابتداى استفاده تا ۱۹۹۰، ۵۰۰/۹۲۲ خط تلفن و۳۸۶۱ ايستگاه تلفن عمومى و حدود ۴۵۰ اداره تلگراف وجود داشته است که در نظر است تا پايان ۱۹۹۵ به ۶۰۹/۰۰۹/۲ خط تلفن و ۷۲۰۳ ايستگاه تلفن عمومى افزايش يابد و اين امر افزايش ۸/۱17صد خط تلفن و ۶/۸۶ درصد ايستگاه تلفن عمومى را نشان مى‌دهد. (Ibid,P:35-6)


پاکستان براى پيشرفت مخابرات کشور همکارى‌هاى گسترده‌اى را با شرکت‌هاى خارجى از جمله الکاتل و زيمنس دنبال مى‌کند. به‌کارگيرى سيستم تلفن اتومبيل، تلفن‌هاى دستى در اين کشور روبه افزايش است و دولت نيز هر نوع سرمايه‌گذارى را در زمينه مخابرات و ارتباط راه‌دور تشويق مى‌کند.