حکومت، قانون اساسي، نيروى سه گانه فرمانروايى

قانون اساسى

قانون اساسى کنونى کشور در تاريخ ۲۷ دسامبر ۱۹۷۲ به تصويب رسيد و در سال ۱۹۹۲ موادى بر آن افزوده شدند. ويژگى‌هاى اين قانون به شرح ذيل مى‌باشد:

- فصل يکم (ماده ا الى ۱۸): درباره سياست کشور.

- فصل دوم (ماده ۱۹ الى ۳۸): درباره اقتصاد کشور.

- فصل سوم (ماده ۳۹ الى ۵۷): درباره فرهنگ کشور.

- فصل چهارم (ماده ۵۸ الى ۶۱): درباره دفاع ملي.

- فصل پنجم (ماده ۶۲ الى ۸۶): درباره حقوق اساسى و وظايف شهروندان.

- فصل ششم (ماده ۸۷ الى ۱۶۷): درباره ارگان‌هاى دولتي.

- بخش اول (ماده ۸۷ - ۱۰۴): درباره مجلس شوراى عالى خلق.

- بخش دوم (ماده ۱۰۵ - ۱۱۰): درباره رئيس‌جمهورى دموکراتيک خلق کره.

- بخش سوم (ماده ۱۱۱ - ۱۱۶): درباره کميسيون دفاع ملى جمهورى دموکراتيک خلق کره.

- بخش چهارم (ماده ۱۱۷ - ۱۲۳): درباره کميته مرکزى خلق.

- بخش پنجم (ماده ۱۲۴ - ۱۳۲): درباره شوراى مديريت.

- بخش ششم (ماده ۱۳۳ - ۱۴۶): درباره مجلس محلى خلق و کميته خلق.

- بخش هفتم (ماده ۱۴۷ - ۱۵۱): درباره کميته‌هاى اجرائى و اقتصادي.

- بخش هشتم (ماده ۱۵۲ - ۱۶۷): درباره دادگاه و اداره دادستاني.

- فصل هفتم (ماده ۱۶۸ الى ۱۷۱): درباره نشان، پرچم، پايتخت.

گفتنى است که نخستين قانون اساسى جمهورى دموکراتيک خلق کره در سال ۱۹۴۸ به تصويب رسيده بود.

رکن قانون‌گذارى

اين رکن از يک مجلس قانون‌گذارى به‌نام مجمع عالى خلق تشکيل يافته است.

مجمع عالى خلق (Supreme People'sAassembly)

بر پايه اصل‌هاى ۷۳ تا ۸۸ قانون اساسي، والاترين رکن حاکميت و قدرت فرمانروايى دستگاه قانونگذارى پارلمان يا مجمع عالى خلق مى‌باشد که نمايندگان آن از سوى مجمع‌هاى منطقه‌اى خلق (شوراهاى منطقه‌اي) انتخاب مى‌شوند و از حق انحصارى قانونگذارى در همه امور کشور برخوردار است. نمايندگان اين مجمع بر پايه اصل‌هاى همگانى برابرى با رأى مستقيم و نهانى برگزيده مى‌شوند. اين انتخابات هر چهار سال يک‌بار برگزار مى‌شود. ۶۸۷ نفر در جريان انتخابات مورخ ۲۲ آوريل ۱۹۹۰ وارد نهمين دوره مجمع عالى خلق شدند.

وظيفه و اختيارهاى مجمع عالى خلق

- تصويب و يا اصلاح قانون اساسي، قانون‌ها و فرمان‌ها.

- تعيين روند کلى سياست داخلى و خارجى کشور.

- انتخاب رئيس‌جمهور.

- انتخاب يا برکنارى معاونان رئيس‌جمهور، دبير و اعضاى کميته مرکزى به پيشنهاد رئيس‌جمهور.

- انتخاب يا برکنارى عضوهاى کميته دائمى مجمع عالى خلق.

- انتخاب يا برکنارى رئيس‌ شوراى مديريت (نخست‌وزير) به پيشنهاد رئيس‌جمهور.

- انتخاب يا برکنارى معاون کميسيون دفاع ملى به پيشنهاد رئيس‌جمهور.

- تصويب برنامه و طرح‌هاى دولت براى توسعه اقتصاد ملي.

- تصويب بودجه دولت.

- تصميم‌گيرى درباره جنگ يا آشتي.

- انتخاب يا برکنارى رئيس دادگاه مرکزى و تعيين يا برکنارى دادستان کل و اداره دادستانى مرکزي.

موضوع‌هايى که در مجمع عالى خلق مورد رسيدگى قرار مى‌گيرند از سوى رئيس‌جمهور، کميته مرکزى خلق، کميته دائمى مجمع شوراى عالى خلق و هيئت وزيران پيشنهاد و ارائه شوند. افزون بر آن اعضاى مجمع نيز مى‌توانند موضوع‌هايى را جهت بررسى ارائه مى‌کنند.

رئيس کنونى عالى خلق: چوئه کو اين مين هوئه (Choe Ko In Min hoe Ui) مى‌باشد.

کميته مرکزى خلق

دبير کل کميته مرکزى [دوره] ششم

کيم ايل سونگ

کميته مرکزى خلق (پوليت بورو)

رئيس: مارشال کيم جونگ ايل

عضوهاى پيوسته

عضوهاى ناپيوسته

دبيرخانه

وظائف و اختيارات کميته مرکزى خلق

- طراحى و برنامه‌ريزى سياست‌هاى درون‌مرزى و برون‌مرزي.

- رهنمود کارهاى شوراى دولتي، شوراى مجلس‌هاى منطقه‌اى و کميته‌هاى خلق

- رهنمود امور قضائى و سازمان‌هاى بازرسي.

- رهنمود امور مربوط به دفاع ملى و امنيت سياسى کشور.

- نظارت بر چگونگى قانون اساسي، قانون‌ها و فرمان‌هاى مجمع شوراى عالى خلق، دستورهاى رياست جمهور، فرمان‌ها و تصميم‌ها و رهنمودهاى کميته مرکزى خلق و همچنين الغاء تصميم‌هاى نابجاى سازمان‌هاى دولتي.

- تأسيس و انحلال وزارتخانه‌ها و سازمان‌هاى اجرائى شوراى دولتى به‌ترتيب نقش آنها در کابينه.

- انتصاب يا برکنارى معاونان نخست‌وزير، وزيران و ديگر اعضاء شوراى دولتى به پيشنهاد نخست‌وزير.

- انتصاب يا برکنارى افسران بلندپايه و دادن درجه ژنرالى در ارتش.

- تعيين يا برکنارى سفيران و بلندپايگان در سفارتخانه‌هاى کره شمالى در خارج از کشور.

- دادن بخشودگى همگاني.

- فرمان نشان و مدال و عنوان‌هاى پرافتخار و نظامى و مقام‌هاى سياسى و اعطاى مدال‌هاى افتخارى به ايشان.

- تأسيس يا تغيير بخش مديريت.

- فرمان بسيج در زمان‌هاى اضطرارى و اعلان جنگ.

شوراى دولتى (administration council)

575;ن اجرائى در بالاى هرم قدرت کره شمالى قرار دارد. کميته مرکزى خلق نهادى است که دولت را به حزب پيوند مى‌دهد.

وظيفه و اختيارهاى شوراى دولتى

وظيفه و اختيارات شوراى دولتى بر پايه موجب قانون اساسى چنين است:

- راهنمايى و سوى‌دهى به وزارتخانه‌ها، کميته‌هاى محلى مديريت و ارگان‌هايى که مستقيماً زير نظر شوراى دولتى مى‌باشند.

- تأسيس يا انحلال سازمان‌ها و ارگان‌هايى که مستقيماً در اختيار شوراى دولتى مى‌باشند.

- تنظيم برنامه دولت به‌منظور توسعه اقتصاد ملى و انجام اقدام‌هاى لازم براى اجراء آن.

- تهيه و تنظيم بودجه کشور و انجام اقدام‌هاى لازم براى اجراى آن.

- سازمان‌دهى و اجراء امور مربوط به صنايع، کشاورزي، بازرگانى داخلى و خارجي، ساختمان، ترابري، ارتباطات، زمين، موضوع‌هاى شهري، علوم، آموزش، فرهنگ و خدمات بهداشتى و مانند اينها.

- انجام اقدام‌هاى لازم در راستاى استوارى و ثبات نظام بانکى و پولي.

- رهنمود روابط خارجى و بستن پيمان با کشورهاى بيگانه.

- رهنمود امور در جهت تشکيل نيروهاى مسلح خلقي.

- انجام اقدام‌هايى در راستاى مصلحت و بهره‌مندى ملى و پشتيبانى از ديدگاه‌هاى دولت و محافظت از حقوق شهروندان.

- الغاء تصميم‌ها و دستورهاى ارگان‌هاى مديريت دولتى که مغاير با تصميم‌ها و دستورهاى شوراى دولتى مى‌باشند.