آمارگيرى سال ۸۶-۱۹۷۸ نشان مى‌دهد که در طول سال‌هاى ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۷، مهاجرت ايالتى همچنان اهميت خود را حفظ نموده است.

نکته قابل توجه اينکه بيشترين مهاجرت‌ها در داخل - ايالتى بوده، به اين معنى که مردم از نقاط داخل ايالت به مرکز ايالت‌ها هجوم آورده و کمتر مهاجرت از داخل يک ايالت به مرکز ايالت ديگر صورت گرفته است. در درجه دوم، مهاجرت به شهرهاى مهاجرت‌پذير کشور نظير مکزيکوسيتى انجام پذيرفته است.

ويژگى‌هاى عمده مهاجرت در مکزيک عبارت‌اند از:

- مهاجرت سبب رشد جمعيت در محل‌هاى مورد تهاجم مى‌شود.

- مهاجرت سبب کاهش خدمات مناسب شهرى مى‌گردد.

- مهاجرت سبب ايجاد شهرک‌هاى مهاجرنشين در کنار شهرهاى بزرگ مى‌گردد.

- اکثريت مهاجران در شهرک‌هاى صنعتى اسکان يافته و در کارخانجات توليدات صنعتى مشغول انجام امور خدماتى مى‌گردند. در صنايع مونتاژ، بيشتر از زنان استفاده مى‌شود. به طورى که در سال ۱۹۸۰، درصد زنان شاغل در تيجوانا (Tujuana) و سينداد جورز (Cindad Juarez) بالغ بر ۶۵% در سال ۱۹۹۲ کاهش يافته است و صاحبان صنايع را ترغيب به استخدام مردان نموده است. اما در حال حاضر نيز شمار زنان شاغل رقمى قابل توجه مى‌باشد.

مهاجرت از مکزيک به ايالات متحده آمريکا

علاوه بر مهاجرت‌هاى داخلى در مکزيک، با توجه به هم مرز بودن اين کشور با ايالات متحده و وجود شرايط زيستى و کارى بهتر، مهاجرت از داخل مکزيک به آمريکا همواره يکى از مشکلات بين دو کشور را تشکيل مى‌داده است، به ويژه مهاجرت افرادى که بدون مدارک و به صورت قاچاق به اين کشور مهاجرت مى‌نمايند.

مهاجران مکزيکى به ايالات متحده بيشتر به عنوان مهاجران دنبال کار (Laormigrants) شناخته مى‌شوند. البته ذکر اين نکته نيز ضرورى است که ايالات متحده بيشتر تمايل به پذيرش مهاجران بدون مدرک دارد؛ زيرا از يک طرف آنها را به کارهاى سخت و با دستمزد کمتر واداشته و از طرف ديگر آنها ار از حقوق اوليه کارگران محروم مى‌سازد. بر اساس يک طرح تلاش شده است تا به افرادى که به صورت غيرقانونى از سال ۱۹۸۶ به ايالات متحده آمريکا آمده‌اند، مدارک رسمى اعطا گردد.