قوه مقننه

تا ۷ فوريه ۱۹۹۴ شوراى‌عالى قزاقستان همچنان به شکل شوراى سابق باقى مانده بود. در اين ايام اين ساختار مشکلاتى را براى رياست جمهورى اين کشور پديد آورد.


اولين انتخابات پارلمانى قزاقستان پس از استقلال اين جمهورى در ۷ مارس ۱۹۹۴ برگزار شد. در اين انتخابات احزاب مختلف و ۴۲ نفر از نمايندگان فهرست رياست جمهورى و ۵۱ نماينده مستقل به پارلمان راه يافتند. به‌دنبال اصلاح قانون‌اساسى در اوت ۱۹۹۵ انتخابات جديد پارلمانى در پنجم و نهم دسامبر ۱۹۹۵ که در آن مردم به نمايندگان دو مجلس سنا و نمايندگان رأى دادند، برگزار گرديد.


اين دو مجلس در ۲۹ ژانويه ۱۹۹۶ با حضور نظربايف و ديگر مقامات رسمى افتتاح گرديد. طبق قانون‌اساسى جديد، تعداد اعضاء مجلس سنا ۴۷ و تعداد اعضاء مجلس نمايندگان ۶۷ نفر مى‌باشد که ۷ نفر از اعضاء مجلس سنا توسط رئيس‌جمهور منصوب مى‌شوند.

قوه قضائيه

دادگاه عالى قزاقستان بالاترين مرجع قضائى کشور است و بعد از آن دادستان کل قرار دارد. دادگاه قانون‌اساسى نيز وظيفه حراست و نظارت بر قانون‌اساسى کشور را برعهده دارد. اين دادگاه در فوريه ۱۹۹۵ نتيجهٔ انتخابات ۱۹۹۴ را باطل اعلام کرد و در نتيجهٔ رأى به انحلال پارلمان داد.

تقسيمات ادارى

سه سطح ادارى در حکومت وجود دارد. دولت ملى (مرکزي)، دولت ايالتى و دولت منطقه‌اي. ارگان‌هاى عمدهٔ دولت در همين سه مقطع تکرار شده‌اند. اگرچه قانوناً ادارات منطقه‌اى مى‌بايست تابع ادارات استانى و ادارات استانى تابع ادارات مرکزى باشند، ولى عملاً ايالت‌ها و بخش‌ها تا حد قابل ملاحظه‌اى خودمختارى دارند. هر دولت محلى (۱۹ ايالت و دو شهر عمده) وابسته به بخش‌ها، مسئوليت کنترل بر هزينه‌هاى بودجه مثلاً در زمينه‌هاى حفظ بهداشت اوليه، خدمات اجتماعى و آموزش و پرورش را برعهده دارند.

احزاب قانونى

همچنين احزاب سياسى مجاز نيستند براساس دين و مذهب تشکيل شوند و مجامع و انجمن‌هاى مذهبى نيز نمى‌توانند اهداف سياسى داشته باشند. پس از استقلال قزاقستان، احزاب متعددى با اهداف و راه‌هاى متفاوت به ثبت رسيده‌اند و شروع به فعاليت کرده‌اند. مهمترين احزاب فعال در قزاقستان به شرح زير مى‌باشند:


- حزب سوسياليست قزاقستان: اين حزب در پاييز ۱۹۹۱ بر ويرانه‌هاى حزب کمونيست ايجاد گرديد. اعضاء آن در ارگان‌هاى اجرايي، شهرها و مناطق جمهورى فعاليت دارند و داراى ۱۴۰۰ سازمان محلى در سطح کشور است. برنامه اين حزب بيشتر بر روى مسايل اقتصادى متمرکز است و حمايت از کارگران را در سرلوحهٔ کار خود قرار داده است. اين حزب نزديک به ۶۵ هزار نفر عضو دارد.


- کنگرهٔ خلق قزاقستان: از احزاب جديدى است که پس از استقلال قزاقستان در اواخر دسامبر ۱۹۹۱ شکل گرفته است. تعداد اعضاء اين حزب ۳۰،۰۰۰ نفر برآورد شده است. اين حزب از محيط‌ زيست، فعاليت اقتصاد آزاد و توسعه و رشد مؤسسات بازرگانى حمايت مى‌کند. اين حزب خود را به‌عنوان نمايندهٔ همهٔ گروه‌هاى قومى قزاقستان مطرح مى‌نمايد.


- حزب جمهورى‌خواه (آزات): اين حزب در سال ۱۹۹۲ از ادغام سه حزب ناسيوناليست مخالف به نام‌هاى جنبش آزات (آزادي)، حزب جمهورى‌خواه و حزب دموکراتيک ملى ژلتوکسان (دسامبر) تشکيل گرديد.


اهداف اين حزب عمدتاً حمايت از انتقال صلح‌آميز جمهورى قزاقستان به يک کشور مستقل دموکراتيک به‌عنوان عضوى از جامعه جهاني، حمايت از استقلال و اتحال ملل، حمايت از حقوق و آزادى‌هاى فردى و ايجاد شرايط مادى و معنوى به‌منظور رشد و شکوفائى استعدادها مى‌باشد.


- اتحاديه وحدت مردم قزاقستان: به‌موجب قانون‌اساسى قزاقستان از آنجائى که رياست‌جمهورى نمى‌تواند عضو حزبى باشد، لذا نظربايف در سال ۱۹۹۳ به‌منظور داشتن موقعيت مناسب در صحنهٔ سياسى و انتخابات آينده، اين اتحاديه را با اهداف کلان سياسي، اقتصادى و اجتماعى بنيان نهاد. از جمله مهمترين اين اهداف، ثبات بخشيدن به اوضاع اجتماعى و سياسي، برنامه‌ريزى اساسى براى بازسازى اقتصاد، حمايت از ادارهٔ امور توسط رياست جمهورى و حمايت از تعديل اقتصادى است. اين اتحاديهٔ تمرکزگرا مخالف ناسيوناليسم افراطى و مروج تساوى نژادى و اجتماعى است.


- حزب کمونيست قزاقستان: اين حزب که فعاليتش از سال ۱۹۹۱ معلق گرديده و منحل شده بود، مجدداً در مارس ۱۹۹۴ به همت تعدادى از کمونيست‌هاى قديمى و وفادار احياء گرديد و به ثبت رسيد.