ايسلند از سال ۹۳۰ تا سال ۱۲۶۲ که تحت حاکميت نروژ در آمد، به‌صورت منطقهٔ مستقل اداره گرديد. قرار گرفتن ايسلند تحت حاکميت نروژ باعث شد تا مجموعه قوانين اين کشور نيز مجدداً بازنگرى شده و مجموعه قوانين جديدى به‌ترتيب در سال‌هاى ۱۲۷۳ و ۱۲۸۱ تدوين و پذيرفته شود.


ايسلند در سال ۱۳۸۰ به‌همراه نروژ تحت کنترل و حاکميت دانمارک قرار گرفت و به عنوان يک مستعمره براى حدود ۵۰۰ سال به فراموشى سپرده شد. اين کشور در سال ۱۸۷۴ يکسرى اختيارات داخلى به‌دست آورد اما وزاى ايسلندى که در مقابل پارلمان Althing مسئول بودند تا سال ۱۹۱۸ هنوز عضو رسمى کابينه دولت دانمارک محسوب مى‌شوند. در سال ۱۹۱۸ ايسلند از نظر داخلى خود مختار گرديد که البته خود مختارى همراه با اتحاد با دانمارک و قرار گرفتن دو کشور تحت پادشاهى مشترک بود. از سال ۱۸۷۴ تا سال ۱۹۱۸ قدرت Althing و وزراى ايسلندى فقط به امورى تحت عنوان امور ويژه (Special Affair) که در مجموعه قوانين سال ۱۸۷۴ مشخص شده بود، خلاصه مى‌گرديد و اين به آن معنى بود که امورى همچون سياستگزارى خارجى در وراى قدرت پارلمان ايسلند و وزراى اين کشور قرار داشت.


توافق سال ۱۹۱۸ ايسلند و دانمارک که در نهايت موجب تدوين و پذيرش يک مجموعه قوانين جديد در ايسلند در سال ۱۹۲۰ گرديد و به پارلمان اين کشور اين اجازه را مى‌داد يا حد معينى در امور مهم کشور از جمله در زمينه سياستگزارى خارجى شرکت نمايد و شهروندان ايسلندى از حقوق يکسانى با شهروندان دانمارکى برخوردار شوند. البته براساس قرارداد سال ۱۹۱۸، دانمارک رهبرى سياست خارجى ايسلند و محافظت از مرزهاى اين کشور را همچنان برعهده داشت. براساس مفاد قرارداد سال ۱۹۱۸ اين کشور قرار داد در سال ۱۹۴۳ با توافق قابل فسخ و يا تمديد بود.


به‌دنبال اشغال دانمارک توسط نيروهاى انتظامى آلمان در تاريخ ۹ آوريل ۱۹۴۰، پارلمان ايسلند در روز بعد بلافاصله دو مصوبه را به تصويب مى‌رساند که براساس آنها کابينه دولت ايسلند مستقلاً امور کشور را رهبرى نموده و وظايفى که قبلاً بر اساس قرارداد ۱۹۱۸ به دانمارک واگذار شده بود، را برعهده مى‌گرفت.


از سوى ديگر موقعيت استراتژيک ايسلند در جنگ جهانى دوم موجب گرديد که اين کشور نيز پس از اشغال دانمارک توسط آلمانى‌ها در سال ۱۹۴۰، به اشغال ارتش انگلستان درآيد. البته اين کنترل نظامى بعدها به نيروهاى آمريکايى واگذار گرديد و بالاخره اين کشور توانست تا با حمايت آمريکا و انگلستان در تاريخ ۱۷ ژوئن ۱۹۴۴ پس از لغو يک‌جانبه قرارداد ۱۹۱۸ با دانمارک استقلال کامل خود را به‌دست آورده و جمهورى ايسلند را تأسيس نمايد.