آلمان

آلمان بزرگترين متحد اروپائى کرواسى محسوب مى‌شود. تثبيت موقعيت سياسي، اقتصادى و نظامى کرواسى از زمان استقلال تاکنون مرهون حمايت‌هاى سياسى و مالى آلمان است. آلمان از ديرباز اين کشور را منطقه نفوذ و دروازه ورود خود به اروپاى مرکزى مى‌دانسته و در اين رهگذر روابط خوبى با حکومت‌هاى مستقل کروات در مقاطع مختلف تاريخى داشته است. در جنگ دوم نيز حکومت فاشيست کرواسى موسوم به اوستاشه دروازه‌هاى يوگسلاوى را به روى آلمان نازى گشود و به لحاظ همکارى‌هاى وسيعى که در کشتار يهوديان با آلمان به‌عمل آورد، شديداً مورد تنفر يهوديان قرار گرفت. آلمان در روند تجزيه يوگسلاوى و استقلال جمهورى‌هاى کرواسى و اسلوونى نيز نقش بسيار مؤثرى ايفاء نمود.


بسيارى از ناظران بين‌المللى معتقد هستند که آلمان با ترغيب جامعه اروپا به شناسائى زودهنگام جمهورى‌هاى فوق‌الذکر، روند تجزيه يوگسلاوى را تسريع کرد. کرواسى از زمان استقلال تاکنون نيز همواره مستظهر به حمايت‌هاى سياسى آلمان در مجامع بين‌المللى بوده است. مقامات اين جمهورى در مقاطع مختلف با سفر به بن و ارائه گزارش آخرين تحولات منطقه و سياست‌هاى آتى خود، از توصيه‌ها و رهنمودهاى سياسى آلمان برخوردار شده‌اند. تلاش بن براى فراهم نمودن زمينه‌هاى ورود کرواسى به سازمان‌ها و مجامع اروپائى و بين‌المللى نيز بسيار قابل توجه بوده است.


پيشرفت قابل توجه برنامه‌ها و اصلاحات اقتصادى کرواسى و افزايش توان اين کشور در مهار تورم نيز تا حد زيادى مرهون حمايت‌هاى مالى آلمان بوده است. شرکت‌هاى آلمانى طى دو سال اخير سرمايه‌گذارى‌هاى قابل توجهى در مناطق مختلف کرواسى به‌عمل آورده و تلاش وسيعى را براى تقويت بنيه اقتصادى اين جمهورى آغاز کرده‌اند. ارائه وام‌هاى کلان و انعقاد قراردادهاى اقتصادى قابل توجه و همچنين تلاش براى ترغيب سازمان‌هاى ملى و بين‌المللى از جمله صندوق بين‌المللى پول و بانک جهانى جهت ارائه وام به کرواسى از جمله اقدامات ديگر آلمان در رابطه با اقتصاد با اين جمهورى بوده است. آلمان حتى براى بررسى نقاط ضعف و قوت سيستم اقتصادى کرواسى و به‌منظور ارائه توصيه‌ها و رهنمودهائى جهت تثبيت و تقويت موقعيت اقتصادى اين کشور، کارشناسان اقتصادى خود را در بخش‌هاى مختلف مالى و پولى کرواسى به‌کار گمارده است. اما اخيراً زمزمه‌هائى در خصوص بروز مسائلى در روابط آلمان‌ها و کروات‌ها به گوش مى‌رسد. گرايش روزافزون کرواسى به آمريکا در يک دو سال اخير اظهارنظرات جديدى را در سطح بين‌المللى برانگيخته است. برخى معتقد هستند که آلمان از چرخش کروات‌ها به‌سوى آمريکائيان ناخشنود بوده و با فشارهائى سعى دارد کروات‌ها را متوجه تبعات راه پيش‌رو بنمايد. عده‌اى نيز وجود هرگونه نگرانى از سوى آلمان‌ها را انکار نموده و معتقدند آلمان نسبت به وفادارى کروات‌هاى اطمينان داشته و لذا اجازه داده است تا کارى را که به‌خاطر رقابت انگليس و فرانسه نمى‌تواند براى کروات‌ها انجام دهد، آمريکائيان به لحاظ برترى سياسى و نظامى خود جامه عمل بپوشانند.

انگليس و فرانسه

سياست خارجى نسبتاً همسوى انگليس و فرانسه از آغاز بحران يوگسلاوى سابق بر محور جلوگيرى از تشکيل يک دولت مسلمان در بوسني، تهديد هر چه بيشتر مسلمانان در مناطق بوسناى مرکزي، بازگذاشتن دست صرب‌ها در ارتکاب جنايات فجيع عليه مسلمانان، جلوگيرى از گسترش جنگ به خارج از يوگسلاوى و تقويت صرب‌ها به‌عنوان سدى در مقابل گسترش نفوذ آلمان در اروپاى مرکزى متمرکز بوده است. بر اين اساس و خصوصاً به‌خاطر همسوئى سياست‌هاى انگليس و فرانسه با منافع صرب‌ها و راقبت اين کشورها با آلمان، مقامات کرواسى اميد چندانى به روابط با آنها ندارند ولى با اين حال به لحاظ تأثير قابل توجه سياست‌هاى اين دو کشور در منطقه که هم‌اکنون بخش‌هاى قبال توجهى از بوسنى را تحت نظارت نيروهاى خود دارند، سعى نموده‌اند که مناسبات خود را با آنها در سطح نسبتاً خوبى حفظ کرده و هر از گاهى با انجام سفرهائى به اين کشورها در مناسبت‌هاى مختلف براى جلب حمايت آنان تلاش کنند (۱). انگليس و فرانسه با ارائه طرح‌هاى مختلف نقش فعال در بحران يوگسلاوى ايفاء کرده‌اند.


آخرين طرح فرانسه موسوم به طرح پاريس بود. براساس اين طرح که پس از شکست تلاش‌هاى بين‌المللى براى متقاعد نمودن رهبر صرب‌هاى بوسنى به پذيرش طرح صلح گروه تماس ارائه گرديده بود، فرانسه اعلام نمود تنها راه براى شروع مذاکرات و حل بحران، تشکيل يک کنفرانس بين‌المللى جديد با حضور کليه شخصيت‌هاى اصلى بحران و شناسائى متقابل جمهورى‌هاى صربستان، بوسنى و کرواسى است. براساس اين طرح هرگاه صربستان جمهورى‌هاى بوسنى و کرواسى را به رسميت مى‌شناخت، کليه مجازات‌هاى UN عليه بلگراد لغو مى‌گرديد. فرانسه اکنون نيز از توافقات رؤساى جمهورى کرواسي، صربستان و بوسنى و هرزگوين در دايتون استقبال نموده است اما به‌منظور خالى نگذاشتن عرصه براى آمريکائيان و اعمال نقشى فعال در مراحل نهائى ختم بحران، زمينه تشکيل کنفرانس پاريس را فراهم ساخت و امضاء نهائى موافقت‌نامه صلح يوگسلاوى سابق که در دايتون پاراف شده بود را به پاريس (اواسط دسامبر ۹۵) کشاند.


(۱) . سفر فرانيو توجمان رئيس‌جمهورى کرواسى به لندن و پاريس در تاريخ‌هاى ۱۶ و ۱۸/۲/۷۴ به‌منظور شرکت در مراسم پنجاهمين سالگرد پيروزى بر فاشيسم بود. وى در حاشيه اين سفرها با مقامات انگليس و فرانسه گفتگوهائى به‌عمل آورد.