گرچه حکومت بلندمدت نظاميان بر شيلى باعث انزواى بين‌المللى کشور مزبور گرديده، عملاً طى دهه‌هاى ۷۰ و ۸۰ به ‌جز در زمان حکومت آلنده که به يکى از مراکز برخورد شرق و غرب در نيم‌کره غربى مبدل شده بود، نتوانست نقش مهمى را در سياست جهانى ايفاء نمايد، ليکن شيلى با توجه به سياست‌هاى منطقه‌اى خود به همراه ديگر کشور‌هاى واقع در سواحل غربى آمريکاى جنوبي، قطب سياسى مهمى را در نيمکره غربى تشکيل مى‌دهند که همواره از کانون‌هاى جنبش‌هاى مربوط به استقلال بيشتر آمريکاى لاتين از ايالات‌متحده بوده است.


از سوى ديگر، کشور شيلي، در منطقه‌اى قرار گرفته که به‌دليل وجود رقابت‌هاى سنتى و اختلافات مرزى و ارضى از جمله مستعدترين مناطق براى درگيرى‌هاى احتمالى مى‌باشد و اين موضوع به لحاظ امنيت آمريکاى جنوبى و همچنين منافع کشورهاى پيشرفته صنعتى [از جهات دسترسى به مواد خام حياتى و بازرگانى دريائى امن] اهميت به‌سزائى دارد.