کشاورزى

بخش کشاورزى در الجزاير، بزرگ‌ترين بخش اقتصاد الجزاير را به‌خود اختصاص داده است. از کل مساحت ۷۴۱/۳۸۱/۲ کيلومتر مربعى اين کشور تنها حدود ۰۰۰/۸۷۹/۴۶ هکتار و يا به‌طور ۸۳/۲ هکتار جزءِ اراضى کشاورزى به‌حساب مى‌آيد. بنابر تخمين سازمان جهانى خواربار و کشاورزي، ۶۵۰۰ هزار هکتار از اين اراضى قابل کشت زرع بوده است. شاخص توليد کشاورزي، با احتساب پايهٔ ۱۰۰ براى سال‌هاى ۱۹۶۱ / ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۵، در سال ۱۹۷۵ / ۱۳۵۴ برابر با ۹۳ و شاخص سرانهٔ توليد کشاورزى در اين سال ۶۴ بوده است.

براساس آمارى که FAO ارائه داده است وضعيت دامدارى و کشاورزى الجزاير به اين قرار است. اراضى قابل کشت و زرع در سال ۱۹۷۶، ۶۵۰۰ هزار هکتار و اراضى تحت کشت دائم ۶۱۰ هزار هکتار و مراتع و چراگاه‌هاى دائمى ۴۵۲/۳۸ هزار هکتار و اراضى جنگلى ۲۴۲۴ هزار هکتار بوده است، همچنين محصولاتى که از اين زمين‌ها برداشت شده است به اين قرار است:

جدول محصولات کشاورزى (هزار تن)

جدول محصولات کشاورزى ۱۹۹۰ تا ۹۲ (هزار تن)

دولت بن بلا در مارس ۱۹۶۳، طبق تصويب نامه‌اى اجراءِ رفرم ارضى و ملى کردن املاک را اعلام کرد.

رفرم ارضى داراى دو وظيفه عمده بود، از يک سو مى‌بايست به‌تدريج به زمين‌هائى که توسط کشاورزان خرده و پا کارگران کشاورزى تصرف شده بود، مشروعيت مى‌داد و از سوى ديگر مى‌بايست، هرچه سريعتر، زمين‌ها و کشتزارهائى را که هنوز در اختيار افراد وابسته باقى مانده بود، توسط دولت تصاحب مى‌کرد، در برنامه رفرم ارضي، پيشنهاد شده بود که املاک ملى شده براساس سيستم خودگردانى اداره شوند به عبارت ديگر اداره املاک ملى شده به خود کشاورزان واگذار مى‌شد.