به‌طور کلى تاکتيک‌ها در فوتبال به چهار بخش تاکتيک‌هاى فردي، تاکتيک‌هاى گروهي، تاکتيک‌هاى ايستگاهى و تاکتيک‌هاى تيمى تقسيم مى‌شوند.
- تذکر:
تاکتيک‌هاى ايستگاهى از جمله تاکتيک‌هاى گروهى و تيمى است، اما به‌دليل اهميت آن به‌طور جداگانه مورد بررسى قرار مى‌گيرد.
تاکتيک‌هاى فردى
هرگونه تصميم‌گيرى فرديِ مربوط به اهداف گروهى و تيمى براى رسيدن به نتيجهٔ مطلوب را تاکتيک فردي مى‌گويند.
تاکتيک‌هاى فردى شامل موارد زير است:
- بازيکنى که صاحب توپ مى‌شود بايد حملهٔ جديدى را آغاز کند.
- توپى را که پاس مى‌دهيد از آن حمايت کنيد.
- به استقبال توپ برويد.
- در زمان و مکان مناسب دريبل کنيد.
- در حداقل زمان ممکن توپ را کنترل و هدايت نمائيد.
- بدن را بين توپ و مدافع قرار دهيد.
- با هر شروع مجدد، حملهٔ جديدى را آغاز کنيد.
- بازيکنى که توپ را از دست مى‌دهد مدافع مى‌شود.
- توپ را هميشه زير نظر داشته باشيد.
- در باز پس گرفتن توپ مصمّم باشيد.
تاکتيک‌هاى گروهى
هرگونه تصميم‌گيرى گروهى براى رسيدن به نتيجهٔ مطلوب را تاکتيک گروهي مى‌نامند. توضيح اينکه تاکتيک‌هاى گروهى به تدابيرى گفته مى‌شود که در فضاى محدود و با تعداد محدود انجام گيرد. مثلاً ۳×۳ در زمينى به ابعاد ۴۰×۳۰ متر يا ۵×۵ در يک‌سوم ميانى زمين.
تاکتيک‌هاى ايستگاهى
هرگونه تدبير تنظيم شده در شروع مجدد به‌صورت گروهى و تيمى براى رسيدن به نتيجهٔ مطلوب را تاکتيک ايستگاهى مى‌گويند.
تاکتيک‌هاى ايستگاهى در حمله و دفاع شامل:
- ضربهٔ شروع بازى
- ضربهٔ دروازه
- ضربهٔ کرنر
- ضربهٔ آزاد
- پرتاب توپ از خارج زمين
- ضربهٔ پنالتى
- شروع مجدد بازى از سوى داور (۱)
(۱). شروع مجدد بازى از سوى داور با انداختن توپ بين دو بازيکن انجام مى‌شود.
تاکتيک‌هاى تيمى
هرگونه تدبير تيمى از پيش تعيين شده براى رسيدن به نتيجهٔ مطلوب را تاکتيک تيمي مى‌نامند. توضيح اينکه تاکتيک‌هاى تيمى به تدابيرى گفته مى‌شود که در زمين قانونى و با تعداد بيش از ۶ نفر انجام گيرد. مثلاً ۷×۷ در نيمهٔ زمين براى اجراء تاکتيک آفسايد يا ۱۱×۱۱ در زمين کامل براى اجراء دفاع تيمى.