کودک در آغاز زندگى و حتى در مراحل بعدى حيات حالات و رفتارى دارد که ممکن است بر طبق مذاق مربى و اهداف و مقاصد تربيت نباشد. و يا ممکن است عملکرد او بگونه‌اى نباشد که خانواده و مربيان خواستار آنند. ما براى ايجاد تغيير در رفتار ناگزيريم از دو دسته عوامل استفاده کنيم:
۱. جهت دهنده
۲. بازدارنده
منظور ما از عوامل جهت دهنده آنهائى هستند که براى کودک نشانه تأييد و تصديقند و طفل آنها را عواملى براى تکرار رفتار مى‌داند و منظور ما از عوامل بازدارنده آنهائى هستند که نقش کنترل و ترمز را براى کودک ايفا کرده و سبب آن مى‌شوند که طفل از عملى دست بردارد. اولى را در قالب کلى تشويق و دومى را در کتب تربيتى در قالب کلى تنبيه مورد بحث قرار مى‌دهند.
