ويژگى‌هاى زبانى

ويژگى‌هاى زبانى عبارتند از:


- روانى و سادگى


- طبيعى بودن


- موجز بودن


- کتابتى بودن


- معاصر بودن


- جدّى بودن


- نداشتن افعال شخصي


- نداشتن ضماير شخصي


- نداشتن عبارات يا جملات طولاني

ويژگى‌هاى کيفى

ويژگى‌هاى کيفى عبارتند از:


- اطلاع‌دهندگي


- داشتن اعتبار و درستى علمى - فني


- منطق‌بندي


- مستدل بودن


- انسجام و يک‌دست بودن


- متناسب با موضوع بودن


- وضوح


- کامل بودن


- صريح بودن


- تخصصى و مؤکد به موضوع بودن


- عينى و واقعيت‌نما بودن


- امين بودن


- نداشتن لفاظى‌هاى بى‌مورد


- نداشتن تأکيدهاى بى‌جا يا بيش‌ از اندازه


- اطمينان‌بخش بودن


- مبالغه‌آميز نبودن


- حقيقت‌‌مند بودن

عوامل  مفنى

با توجه به عوامل مؤثر در ارائه و ويژگى‌هاى نوشتار علمى - فني، در عمل هر يک از موارد زير، به‌عنوان يک عامل منفي، سبب بروز نقص در ارائه و ناقص شدن ارتباط علمى - فنى مى‌شود:


- نادرستى تعريف موضوع


- عدم‌ دقت در تعيين عنوان اصلي


- عدم انتخاب درست سرفصل‌ها و عناوين داخلي


- روشن نبودن انگيزه نوشتن


- تعيين نادرست‌ خواننده و سطح آن


- نادرستى داده‌ها


- عدم صراحت بيان


- عدم توانايى نويسنده در بررسى مطلب از ديدگاه خواننده


- عدم انتخاب روش‌(هاي) مناسب گسترش مطلب


- ضعيف بودن استدلال‌ها


- عدم انسجام و هماهنگى قسمت‌هاى مختلف نوشتار


- عدم وجود توالى منطقى بين قسمت‌ها ى نوشتار


- وجود اطلاعاتى که بديهى هستند


- چندبارنويسي، لفاظى و حاشيه‌پردازي


- کامل نبودن رشته


- وجود اصطلاحات علمى - فنى ناآشنا


- وجود کلمات يا اصطلاحات پيش‌پا افتاده و محاوره‌اي


- وجود معادل‌هاى مختلف براى کلمات


- اشتباه در علائم سجاوندي


- استفاده نادرست يا بيش از اندازه از کوته‌نوشت‌ها


- عدم درج درست و مناسب شکل‌ها و جدول‌ها


- اشتباه در کاربرد کلمات


- نامناسب بودن طول عبارات، جملات و نوشتپارها


- عدم توجه به نکات دستوري


- انتخاب سبک نامناسب


- استفاده از کلمات و اصطلاحات پيچيده و سنگين


- وجود ارجاعات بيش از حد


- وجود تأکيدهاى نابجا و بيش‌ از اندازه

لزوم مديريت

در حيطه دانش و فن و به‌ويژه در کار پژوهش، توليد و توسعه، نوشتن امرى اساسى است. بدون نوشتن ايده‌ها، يافتارها، دانستارها و ... و ارائه آنها، کار پژوهش، توليد و توسعه ناتمام است. تا گزارش مناسبى از کار در دست نباشد، کار را بايد ناقص تلقى کرد. بنابراين، توليد نوشتار علمى - فنى در هر سازمانى بايد با اهميت تلقى شود و بخش خاص با مديريتى کارآ بايد براى اين منظور ايجاد شود. اين مديريت به‌طورکلى وظايف زير را دارد:


- تأمين نيروى تخصصى توليد نوشتار علمى - فنى از طريق ايجاد يا تقويت مهارت ارائه نوشتارى در افراد متخصّص در سازمان


- تأمين مکان و ابزارهاى مناسب براى توليد نوشتار


- سرپرستى نمايندگان و به‌ويژه اِعمال مديريت صحيح وقت و فرصت اين افراد و استفاده بهينه از زمان (اقتصاد زماني).


- تبيين صريح و روشن خواسته‌ەاى مديريت سازمان از توليدکنندگان نوشتار


- نظارت در آماده‌سازى نوشتار


- ويرايش نوشتار به‌طور کامل و صحيح


- تأييد نهايى نوشتار و ارائه آن به مديريت سازمان


- ارزيابى و تشويق نويسندگان کارآ