وقتى که از طريق مداخلهٔ حواس و بخصوص مشاهده چشم دربارهٔ رفتار يا عمل معين يک فرد به بررسى و داورى بپردازيم، به روش مشاهده پرداخته‌ايم؛ مثلاً هنگامى که عکس‌العمل شاگردى را در برابر شاگرد زمين‌خورده‌اى مى‌بينيم يا حالت بى‌تفاوتى او را در مقابل يک صحنه، يک عمل يا فعاليت‌هاى آموزشى مورد بررسى قرار مى‌دهيم و به قضاوت مى‌نشينيم،در واقع، از روش مشاهده استفاده کرده‌ايم.