اکثر دانشمندان معتقد هستند که مدرسه مناسب‌ترين مکان براى نيل به اهداف آموزش بهداشت مى‌باشد و دلايل زير را گواه بر ادعاى خود مى‌دانند:
۱. توجه به نقش ضمير و ذهن مستعد دانش‌آموز که آمادگى بيشترى براى آموختن، پذيرفتن و حفظ کردن دارد.
۲. عوامل آموزشى به حد کافى در دسترس است.
۳. حضور مؤظف دانش‌آموز، اجراء برنامه را بهتر مى‌کند.
۴. کثرت دانش‌آموز، ابعاد آموزش را وسيع‌تر مى‌کند.
۵. ارتباط دانش‌آموز با اعضاء خانواده و مدرسه، بسط و تعميم مسائل آموزشى را موجب مى‌شود.
۶. برخوردارى دانش‌آموز از راهنمائى‌هاى بهداشتى به تأمين سلامت وى و شکوفائى استعدادهاى او در زمينه‌هاى جسمى - روانى و هوشى کمک کرده، امکان يادگيرى را بيشتر و وصول به هدف را براى وى بهتر و راحت‌تر مى‌کند.
۷. جريان حرکت جامعه آينده را با آگاهى و تقويت باورهاى افرادى که همين دانش‌آموزان را آموزش داده‌اند، سرعت مى‌بخشد.
از اين جهت، همه کارشناسان بهداشتي، آموزش بهداشت در مدارس را، يکى از ارکان مهم و اساسى در فعاليت‌هاى سازمان‌دار بهداشت مدارس مى‌دانند.