در مشاورهٔ مراجع - محوري، مشاور و مراجع در محيطى مملو از صفا و صميميت، آگاهانه و صادقانه با يکديگر تعامل کلامى و غيرکلامى و عاطفى و عقلانى برقرار مى‌سازند. براى آنکه مشاوره مؤثر باشد، رابطهٔ پذيرا و عاطفى بين مشاور و مراجع ضرورت تام دارد و رابطه از دانش و مهارت عملى مشاور بسيار مهم‌تر تلقى مى‌شود. به بيانى ديگر، آنچه که تغيير مراجع را امکان‌پذير و تسريع مى‌کند، حسن‌نيت و خلوص (Genuineness) و همدلى مشاور و درک و پذيرش اين نکته از سوى مراجع است.