شناسايى نوع پاسخ‌هاى مشاور در آموزش مشاوران اهميت به‌سزائى دارد، با شناخت نوع پاسخ‌ها مى‌توان نحوه کاربرد صحيح آن را آموزش داد. برخى از پاسخ‌هاى متداول عبارتند از:
پاسخ‌هاى ارزيابى
پاسخ‌هائى را شامل مى‌شود که مشاور، بدان وسيله تلاش‌هاى مراجع را از نظر تناسب و صحت در رسيدن به راه‌حلى معقول براى مشکل مورد بررسى و سنجش قرار مى‌دهد. لذا مشاور، گفتار و حرکات مراجع را در جلسهٔ مشاوره با توجه به اهداف تعيين شده مورد ارزيابى قرار مى‌دهد و با طرح سؤالات مناسب، او را به سوى خودکاوى و حل مشکل رهبرى مى‌کند.
پاسخ‌هاى تعبيرى
پاسخ‌هائى را در بر مى‌گيرد که از طرف مشاور براى توضيح مطلب ارائه مى‌شوند. اين‌گونه پاسخ‌ها بهتر است پس از آشنائى مشاور با نحوهٔ تفکر و احساسات مراجع ارائه شوند. مشاور پاسخ‌هاى مراجع را با توجه به شناختى که از او دارد، تعبير و تفسير مى‌کند و بدان وسيله مطمئن مى‌شود که مشکل مراجع را بدان گونه که هست درک کرده است.
پاسخ‌هاى حمايتى
پاسخ‌هائى را شامل مى‌شود كه به آن وسيله مشاور از مراجع حمايت مى‌كند و از ميزان نگرانى و ناراحتى او مى‌كاهد. هرگاه مشاور احساس كند كه مراجع به‌شدت ناراحت و نگران است، براى تقليل ناراحتى‌ها و نگرانى‌هاى او به ارائه چنين پاسخ‌هائى به‌صورت كلامى و يا غيركلامى مبادرت مى‌ورزد.
پاسخ‌هاى اطلاعاتى
پاسخ‌هائى را در بر مى‌گيرد که مشاور بدان وسيله اطلاعات بيشترى را دربارهٔ موضوع مورد بحث از مراجع کسب مى‌کند. مشاور سؤالاتى را در ارتباط با موضوع مورد بحث مطرح مى‌سازد و از مراجع مى‌خواهد با دقت به آنها پاسخ گويد. براى آنکه اطلاعات حاصله موثق باشد، مشاور بايد هر سؤال را به‌‌موقع و در وقت مقتضى مطرح سازد به‌طورى که مراجع آمادگى پاسخ‌گوئى به آن را داشته باشد. مسلماً مراجع زمانى به مشاور اطلاعات درست خواهد داد که رابطهٔ حسنه مشاوره‌اى در جلسه مشاوره بوجود آمده باشد.