همگام با رشد و خیزش‌های علمی بشر که بطور عمده پس از انقلاب صنعتی صورت گرفت و انسان پوینده و تلاشگر هر روز طرحی نودر انداخت و دیوارهای جهل را بی‌وقفه فرو ریخت و علوم همچون شاخه‌های پر طراوت و جوان در آغاز بهار پنجه در آسمان سایید، علم هواشناسی نیز گسترش یافت و با طی زمان تاثیر انکار ناپذیر خود را بر قلمرو بسیاری از رشته‌های علوم نمایان ساخت. بکارگیری دانش هواشناسی به عنوان بستر بسیاری از برنامه‌ریزی‌های علمی ـ فنی ـ صنعتی ـ کشاورزی و عمرانی و غیره ضرورت یافت و از آن پس هواشناسی یک علم شد و از پرده انزوا خارج و کاربرد علمی و علمی بیشتر بخود گرفته که همچنان این روند ادامه دارد.