شهرک های علمی و تحقیقاتی و پارک های علم و فناوری ایده جدیدی است که نخستین بار در سال 1951، در دره سلیکون آمریکا با هدف توسعه تکنولوژی و ایجاد شرایط مناسب جهت دستیابی سریع‌تر به نوآوریها و فناوریهای برتر ایجاد شد و به دنبال آن با برخواستن موج انقلاب الکترونیک از این پارک، جایگاه و اهمیت آن در جهان صنعتی روز به روز گسترش یافت. سه رکن اصلی این پارک عبارتند از: <br /> 1) مراکز تحقیقاتی وابسته به دانشگاه تربیت مدرس. <br /> 2) پژوهشکده ها و دفاتر تحقیق و توسعه مؤسسات دولتی و خصوصی.<br /> 3) مراکز رشد واحدهای فناوری دانشگاه تربیت مدرس.