غافگیری ایران با خروج امریکا از افغانستان و خطر تکفیریها

جمهوری اسلامی ایران  که تنها دشمن خود و تنها خطر  منطقه  را امریکا می دانست  برای خروج نیروهای آمریکا، لحظه شماری میکرد و در این راه بیدریغ از طالبان حمایت کرد و تا آنجا برای حمایت طالبان ذوق زده شد که از طریق روزنامه ها و رسانه ها و مصاحبه ها، رسما به تطهیر و تغییر طالبان پرداخت و با نادیده گرفتن صدها انتحار و انفجار، و شهادت هزاران انسان بی گناه، مردم افغانستان را به همکاری و تسامح با طالبان تشویق میکرد حتی کشتار دپلماتهایش در مزار را هم فراموش كرد اما غافل از اینکه نمد سیاه هرگز سفید نخواهد شد و طالبان تغییر نخواهند کرد!.

لکن آمریکا با خروجش، ایران را چنان غافلگیر کرد که حتی ایران خوابش را هم نمیدید. ایران خیال میکرد معضل اصلی نیروی آمریکاست که با رفتن او غایله ختم میشود.

 اما آمریکا با خارج شدنش، ایران را چنان در باتلاق گرفتار کرد که سالها در آن خواهد ماند. شکی نیست که آمریکا با  جمهوری اسلامی اختلاف و خصومت دارد  ولی خصومتی  قابل حل دارد

اما طالبان و داعش، ذاتا  دشمن نظام و  مردم ایران و سایر شیعیان جهان است پس ایران باید در تعامل خود با هر یک از آینها هوشمندانه عمل می کرد  و همه تخم مرغهای خود را  در یک سبد نگذارد

تا اینکه امریکا اول تابستان ۱۴۰۰ ش از افغانستان خارج شد  و طالبان با تجهیزاتی که برای جنگ با امریکا دریافت کرده بود با حمله به نیروهای دولت افغانستان به تصرف مناطقی از آن کشور  روی آورد.
 طالبان  ابتدا اکثر ولسوالیها را تصرف کرد و حالا شروع به تصرف شهرها و ولایات نموه است که در کمتر از پنج روز، چند  ولایت را تصرف کردند  هرات، مزار، و جاهای دیگر هم در  خطر  هستند .

هزاران داعشی تازه نفس از سوریه، عراق و کشورهای اروپایی و جنبش جیش العدل از ایران، همراه با نیروهای پاکستان، دوشادوش طالبان می جنگند. حتی گفته میشود؛ ولایت نیمروز، توسط نیروهای تروریستی "جیش العدل ایرانی" سقوط نموده است. داعش و جیش العدل، نیاز به مکانی امن داشت تا از آنجا حملاتش را گسترش دهد که این رؤیا، با تصرف افغانستان تحقق خواهد یافت. و ایران که برای جنگ با با تکفیریها در سوریه  آن همه هزینه پرداخت ناگهان چشمان خود را باز کرد  و تکفیریها  را در مرزهای شرقی خود مشغول جنایت ک در  استانه حکومت دید

لدا آیت الله العظمی جوادی آملی  اکثر کلماتش با رمز است چند سال قبل، در همایش آخوند خراسانی، در خطاب به جمهوری اسلامی، گفت: (بارها با صدای ضعیف، از تریبون نماز جمعه گفته ام؛ فلسطین، لبنان و سوریه مهم است ولی کشور افغان مهمتر است چون فرهنگ ما با افغانستان گره خورده است افغانستان را دریابید.)

 آن روز شاید بسیاری متوجه نشدند ولی با قرار گرفتن تروریستها، پشت دروازه های مشهد، زابل و سیستان و بلوچستان همه به باور خواهند رسید ولی دیگر دیر شده است.

هر چند  کارها  به دست خداست اما از قراین و شواهر ظاهری، تصرف افعانستان به دست داعش و طالب، یک خطر واقعی برای جمهوری اسلامی است .

 و آنروز روشن خواهد شد که دشمن  و خطر تنها حضور امریکا و حکومت لیبرالها  در افغانستان  نیست .
خطر اصلی  نیروهای  اسلام گرای انقلابی و تکفیری در افغانستان است که  بمراتب خطرناک تر  از حکومت  لیبرالها  در آنجاست.

محمد پیروزرام