سال ۲۰۱۹ فقط به اتفاقات ناخوشایند زیستمحیطی و تغییرات اقلیمی نگذشت، خبرهای خوشی هم از اقصی نقاط دنیا شنیده شد که از آگاهی و تلاش بیشتر مردم برای بهبود اوضاع محیط زیست حکایت داشت.
علاقهمندان به محیط زیست، هر روز خبرهای تلخی به گوششان میرسد، از آتشسوزی جنگلهای بارانی گرفته تا آلودگی اقیانوسها. با این حال، سال ۲۰۱۹ دربردارندهی خبرهای خوب نیز بود. طرفداران محیط زیست با خوشبینی به استقبال سال ۲۰۲۰ میروند، به این امید که انسانها دستاوردهای سالی که گذشت را ادامه دهند.
اگر تا به حال شانس این را داشتهاید که به رستورانی هندی در آسیا رفته باشید، ممکن است غذا را بهجای سرو در بشقاب، روی برگ موز برایتان بیاورند. حالا این ایده راه خود را به برخی از سوپرمارکتهای تایلندی باز کرده است، نظیر سوپرمارکت Rimping در چیانگمای تایلند که محصولات خود را در برگ موز میپیچد و برای اطمینان، تکهای بامبو نیز دور آن قرار میدهد. این راهی عالی برای کاهش بستهبندیهای پلاستیکی به حساب میآید.
تِککرانچ، وبگاهی در زمینه خبررسانی، تجزیه و تحلیل فناوریها، از روبات جدیدی به نام Larvalbot خبر داده که در حال کاشت پولیپهای جدید (مرجانها از موجودات کوچکی به نام پولیپ ساخته شدهاند) روی صخرههای مرجانی قدیمی است. یک تیم کنترلکنندهی روبات از دانشگاه فناوری کوئینزلند دریافتهاند که روباتها میتوانند این کار را سریعتر از انسانها انجام دهند و نیازی به نفسکشیدن هم ندارند.
در حال حاضر، پژوهشگران آکواریوم فلوریدا در تمپا با مشارکت موزه و باغ هورنیمان لندن، مشغول کار روی «پروژه مرجانها» هستند. آنها از اولین تلاش موفق خود در تکثیر مرجانهای اقیانوس اطلس در محیط آزمایشگاه خبر دادهاند. هدف از چنین اقدامی: ایجاد ذخایر بزرگی از تخمهای مرجانی در آزمایشگاه و در نهایت افزایش جمعیت قطعهی مرجانی فلوریدا بوده است. این اتفاق میتواند پیامدهای مهمی برای حفظ صخرههای مرجانی داشته باشد.
وبسایت One Green Planet نسبت به زمینهای گرمسیری که در اثر کشت نخل برای تولید روغن پالم دچار جنگلزدایی شدهاند، ابراز امیدواری کرده است؛ بهخصوص که همکاری بین دولت پرو، اتحادیه ملی حیاتوحش، انجمن تولیدکنندگان روغن پالم در پرو و Sociedad Peruana de Ecodesarrollo منجر به توافقنامهای شد که طبق آن تا سال ۲۰۲۱ فقط روغن پالمی تولید کنند که پایدار باشد و باعث جنگلزدایی نشود. به این ترتیب، پرو پس از کلمبیا، دومین کشور آمریکای جنوبی است که با جنگلزدایی ناشی از تولید روغن پالم مبارزه میکند.
پروفسور ساندرا پاسکو اورتیز (Sandra Pascoe Ortiz) و سایر دانشمندان دانشگاه Valle de Atemajac در ژاپوپان مکزیک، برای تولید یک پلاستیک جدید زیستتجزیهپذیر، از عصارهی کاکتوسهای تیغدار استفاده کردند. این پلاستیکهای تهیهشده از کاکتوس، زمانی که روی خاک رها میشوند، در عرض یک ماه و هنگام رهاشدن در آب، فقط طی چند روز تجزیه میشوند. برخلاف پلاستیکهای سنتی، هیچ نفت خامی در پلاستیکهای کاکتوس استفاده نمیشود.
نهنگهای گوژپشت به نزدیکی سواحل آمریکای جنوبی برگشتهاند. پس از آنکه در دههی ۱۹۵۰، نهنگهای گوژپشت اقیانوس اطلس جنوبی خیلی به انقراض نزدیک شده بودند، اکنون تعدادشان از ۴۴۰ نهنگ به بیش از ۲۵ هزار مورد افزایش یافته است. افزایش جمعیت نهنگها همزمان با پایان صید آنها در دههی ۱۹۷۰ بود.
در سال ۲۰۱۹، اپلیکشن جدیدی برای نهنگهای آمریکای شمالی آماده شد که به کاپیتان کشتیها، محل نهنگهای قاتل و سایر آببازسانان (راستهای از پستانداران شامل نهنگها، دلفینها و گرازماهیان) در پیوجت ساند را اطلاع میدهد تا به این ترتیب از برخورد کشتیها با آنها جلوگیری شود. سازمان Washington State Ferries نیز از اجرای این سیستم هشدار نهنگ خبر داده است.
در روستای Piplantri در هند، خانوادهها با تولد هر نوزاد دختر، ۱۱۱ درخت میکارند. از سال ۲۰۰۶، اهالی این روستا برای مبارزه با بدنامی داشتن دختر در خانوادههای هندی تلاش میکنند و به همین دلیل تاکنون بیش از ۳۵۰ هزار درخت کاشتهاند. در فرهنگ هند اعتقاد بر این است که عدد ۱۱۱ باعث موفقیت میشود.
آژانس بینالمللی انرژیهای تجدیدپذیر، مطالعهای را منتشر کرده است که نشان میدهد ظرفیت انرژیهای تجدیدپذیر همچنان در سطح جهان سیر صعودی دارد. بر اساس اعلام شرکت Bioenergy International، انرژی خورشیدی و باد ۸۴ درصد رشد اخیر را به خود اختصاص دادهاند.
آماریلدو سیلوا (Amarildo Silva)، هنرمند جوانی از اهالی کمپینا گرند در برزیل است که فهمید میتواند برای دو معضل شهرش: حیوانات ولگرد و زبالههای زیاد، کاری انجام دهد.
تیم سوئینی (Tim Sweeney)، کارآفرین آمریکایی و بنیانگذار اپیک گیمز است که با تولید بازیهایی نظیر فورتنایت و آنریل تورنومنت، میلیاردها دلار درآمد داشته است. خوشبختانه او پول خود را صرف راه خوبی کرده، بهطوری که طی یک دههی گذشته، میلیونها دلار برای حفظ جنگل در ایالت خود در کارولینای شمالی هزینه کرده است. این توسعهدهندهی بازیهای ویدیوی دوست دارد که سرزمینش دستنخورده باقی بماند.
از سال ۲۰۰۵ که دولت کره جنوبی، مردم را از فرستادن مواد غذایی به محلهای دفن زباله منع کرد، میزان بازیافت زبالههای غذایی به ۹۵ درصد افزایش یافته است. در مقایسه با سال ۱۹۹۵ که کمی بیشتر از ۲ درصد از این زبالهها بازیافت میشد، این نتیجه واقعاً شگفتانگیز به نظر میرسد. شهروندان سئول اکنون موظف هستند تا زبالههای غذایی خود را در کیسههای مخصوص زیستتجزیهپذیر قرار دهند که بهطور متوسط ماهی ۶ دلار برای هر خانواده هزینه برمیدارد. پولی که برای این کیسهها پرداخت میشود، بیش از نیمی از هزینههای جمعآوری و عملآوری زبالهها را پوشش میدهد.
طی چند دههی اخیر، رسوبها باعث شکلگیری دیوارهای شدند که دریاچهی Markermeer در هلند را از بخشهای آبی اطرافش جدا میکرد. با فروپاشی دیواره، این دریاچهی عظیم ۴۳۴ کیلومتری بهخاطر وجود رسوبها، بیش از حد گلآلود شد و مناسب زندگی ماهیها، گیاهان و پرندهها نبود. اکنون یک سازمان غیردولتی هلندی به نام «Natuurmonumenten» در حال ساخت پنج جزیرهی مصنوعی با هزینهای بالغ بر ۶۰ میلیون یورو (بخش اعظمی از آن از کمکهای عمومی بوده است) در دریاچهی یادشده است. آنها امیدوارند که این مجمع الجزایر مصنوعی، حیاتوحش را به دریاچه بازگرداند.
بازگشت به آفتاب
@aftabmag