اباهٔ
اباهٔ. [ اُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ آبی .
ا
ا
اباتت
اباتت . [ اِ ت َ ] (ع مص ) اِباته . شب گذرانیدن .
اباتر
اباتر. [ اَ ت ِ / اُ ت ِ] (اِخ ) نام دره ها و کوههائی در نجد به دیار قنی .
اباتر
اباتر. [ اُ ت ِ ] (ع ص ) کوتاه قد. || بی نسل و فرزند. || قطعکننده ٔ رحم .
اباته
اباته . [ اِ ت َ ] (ع مص ) رجوع به اباتت شود.
اباثت
اباثت . [ اِ ث َ ] (ع مص ) اِباثه . شیار کردن (زمین را). || پاک کردن و رفتن (چاه را).
اباثه
اباثه . [ اِ ث َ ] (ع مص ) رجوع به اباثت شود.
اباجر
اباجر. [ اَ ج ِ ] (ع اِ) ج ِ بُجْر. شرور. امور عظیمه .
اباجیر
اباجیر. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ بُجْر. رجوع به اباجر شود.
اباحت
اباحت . [ اِ ح َ ] (ع مص ) اباحه . مباح کردن . حلال کردن . جائز داشتن . روا شمردن . حلیت . جواز. روائی . دستوری . رخصت . مقابل حَظْر و تحریم و منع :
کاین اباحت زین جماعت فاش شد
رخصت هر مفلس قلاش شد.
اباحلسا
اباحلسا. [ اَ ح َ ] (اِ) رجوع به ابوخلسا شود. (تاج العروس در ماده ٔ شنجر).
اباحه
اباحه . [ اِ ح َ ] (ع مص ) رجوع به اباحت شود.
اباحی
اباحی . [ اِحی ی ] (ع ص نسبی ) ملحدی که همه چیز را مباح شمرد.
اباحیه
اباحیه . [ اِ حی ی َ ] (ع ص نسبی ، اِ) جماعت ملحدان ، که چیزی را حرام و ناروا ندانند.
اباخت
اباخت . [ اِ خ َ ] (ع مص ) فرونشاندن . خاموش کردن . کشتن (آتش را).
اباختر
اباختر. [ اَ ت َ ] (اِ) باختر. مغرب . || شمال .
اباخس
اباخس . [ اَ خ ِ ] (ع اِ) انگشتان . || بن انگشتان . || پی .
اباد ا
اباد ا. [ اَ دَل ْ لاه ] (ع جمله ٔ فعلیه ٔ نفرینی ) خدا براندازد. خدا نیست کناد :
اشکمش گفتی جواب بی طنین
که اباد اﷲ کیدالکافرین .
ابادت
ابادت . [ اِ دَ ] (ع مص ) هلاک کردن . || هلاک شدن .
اباده
اباده . [ اِ دَ ] (ع مص ) رجوع به ابادت شود.
ابادید
ابادید. [ اَ ](ع ص ) طیر ابادید؛ مرغان پریشان ، متفرق ، پراکنده .
اباذر
اباذر. [ اَ ذَ ] (اِخ ) جندب بن جنادهٔبن سفیان بن عبیدبن صعیربن حرام بن غفار غفاری . نام یکی از صحابه ٔ رسول . رجوع به ابوذر جندب ... شود. (۱)
ابار
ابار. [ اَب ْ با ] (ع ص ، اِ) سوزنگر. سوزن فروش . || کیک . || چاه کن . کن کن . مقنی . || اشیاف ابار؛ دوائی است درد چشم را. || رصاص اسود. سرب سوخته .
ابار
ابار. [ اُ ] (اِخ ) نام جائی به یمن و گفته اند نام زمینی بدانسوی بلاد بنی سعد.
ابار
ابار. [ اِ ] (ع مص ) گشن دادن خرمابن . گرددادن نخل . || نیش زدن کژدم . || سوزن دادن سگ را. || غیبت کردن کسی را. || هلاک گردانیدن . || اصلاح کشت .