آفتاب

آ

آ

نمایش ۱ تا 25 از ۲۰۰ مقاله

آب زندگانی .[ ب ِ زِ دَ / دِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آب حیات .آب خضر. آب زندگی . آب بقاء. ماءالحیات :
ابر آب زندگانی اوست من زنده شوم
چون یکی قطره ز ابرش در دهان من چکید.

ناصرخسرو.
و آب زندگانی عمر جاوید دهد. (کلیله و دمنه ).
سکندر رفت لیکن جست بهره
ز آب زندگانی خضر و الیاس .

سنائی .
هنوزم آب در جوی جوانی است
هنوزم...



آب زندگی . [ ب ِ زِ دَ / دِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آب حیات . آب خضر. آب زندگانی . آب بقا. ماءالحیات . چشمه ٔ خضر. چشمه ٔ زندگی :
با که گویم در همه ده زنده کو
سوی آب زندگی پوینده کو؟

مولوی .
ابر اگر آب زندگی بارد
هرگز از شاخ بید بر نخوری .

سعدی .
نشود آب زندگی ریزان
مگر از دیده ٔ سحرخیزان .

اوحدی .
گر ز سوز...



آب سار. [ ب ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) در قزوین و قمشه و سمیرم فارس نام چشمه هائی است که بزعم عوام افشاندن آب آن در مزارعی که ملخ بدانجا فرود آمده باشد سبب آمدن مرغ سار که ملخ را دفعو تباه می کند، گردد، و آن را آب مرغان نیز گویند.



آب سبز. [ ب ِ س َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نام بیماریی در چشم ، بسیار شایع که از فشار درونی چشم پدید آید.



آب سرخ . [ ب ِس ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) شراب . خمر :
من و آب سرخ و سر سبز شاه
جهان گو فروشو به آب ِ سیاه .

نظامی .



آب سردی . [ ب ِ س َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آب که پس از بول از مجری برآید. ودی . وذی . (زمخشری ).



آب سفید. [ ب ِ س َ / س ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نام علتی در چشم . رجوع به آب مروارید شود.



آب سکندر. [ ب ِ س ِ ک َ دَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آب زندگی .



آب سیاه . [ ب ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آب سیه . کوری تام یا ناقص که از ضمور و اطروفیای ِ عصب باصره پدید آید :
ز سهم خدنگت بروز سپید
درآید بچشم خور آب سیاه .

کمال الدین اسماعیل .
و چشم آب سیاه آورده را زاور گویند. (برهان ).
- آب سیاه آوردن چشم ؛ زاور شدن آن و نزول آب سیاه در آن .
- آب سیاه ناقص (۱) ؛ درجه ٔ اول آب سیاه است که...



آب شبی . [ ب ِ ش َب ْ بی ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آب معدنی که در آن شَب ّ یا زاج باشد.



آب شور. [ ب ِ ] (اِخ ) نام یکی از سه آبراهه ٔ رودطاب در حدود فارس ، و نام دیگر آن آب شولستان است .



آب شوره . [ ب ِ رَ / رِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آبی که با شوره ٔ قلمی خنک شده باشد.



آب شیرین . [ ب ِ ] (اِخ ) نام محلی کنار راه سیرجان و بندرعباس میان زرتو و سرزه . || نام یکی از سه آبراهه ٔ رود طاب ، و آن را آب خیرآباد هم مینامند.



آب صورت . [ ب ِ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آب دست و روی شستن .



آب طبرستان . [ ب ِ طَ ب َ رِ ] (اِخ ) رجوع به آب تبرستان شود.



آب طبریه . [ ب ِ طَ ب َ ری ی َ ] (اِخ ) رجوع به آب تبریه شود.



آب طلع. [ ب ِ طَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ظاهراً عرقی که از شکوفه ٔ خرما گیرند و امروز آن را طلعانه گویند : و از وی [ از فارس ] آب گل و آب بنفشه و آب طلع خیزد. (حدودالعالم ).



آب علا. [ ب ِ ع َ ] (اِخ ) نام چشمه ای بدماوند که آب آن دَم دارد و یکی از بهترین آبهای نوع خود برای گوارش و دیگر خاصیتهای طبی است .



آب فرنگی . [ ف ِ رَ ] (اِخ ) نام چشمه ٔ آب معدنی به لاریجان .



آب قصیل . [ ب ِ ق َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آبی که از کوفتن خوید جو به دست کنند و آشامیدن آن در مسلولین فربهی آرد و این بیماری را عظیم نافع باشد.



آب قنبر. [ ب ِ قَم ْ ب َ ] (اِخ ) رجوع بگردنه ٔ آب قنبر شود.



آب قند. [ ب ِ ق َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) شربت قند. || قسمی خربزه بکاشان بسیار شیرین و نازک .



آب کار. [ ب ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نطفه :
آب کارت مبر که گردی پیر...

سنائی .



آب کاسنی . [ ب ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آبی که از کوفتن و فشردن برگ کاسنی حاصل کنند مداوا را.



آب کبریتی . [ ب ِ ک ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آب معدنی که در آن بطبع گوگرد باشد.



نمایش ۱ تا ۲۰ از ۲۰۰ مقاله