ماهيچه‌ها سبب حرکت قسمت‌هاى مختلف بدن مى‌شوند و بر دو نوع هستند: ارادى و غيرارادي؛ هر دو نوع ماهيچه با انقباض و انبساط خود ايجاد حرکت مى‌کنند.
ماهيچه‌هاى ارادى به اين دليل به اين نام خوانده مى‌شوند که تحت کنترل و خواست ما هستند. حرکت ماهيچه‌ها به‌وسيله عصب‌هاى حرکتى که مستقيماً از مغز يا نخاع مى‌آيند همآهنگ مى‌شوند. استخوان‌هاى اسکلت بدن به‌عنوان چارچوبى براى کشيده شدن اين ماهيچه‌ها عمل مى‌کنند. ماهيچه‌ها به‌وسيله رشته‌هائى از بافت قوى و فيبرى به‌نام تاندون (زردپي) به استخوان‌ها متصل مى‌شوند.
ماهيچه‌هاى ارادى به‌صورت زوج عمل مى‌کنند: يک يا يک گروه ماهيچه براى به حرکت درآوردن استخوان منقبض مى‌شوند و براى آنکه اين حرکت امکان‌پذير شود در همان زمان زوج ديگر ماهيچه يا ماهيچه‌ها منبسط مى‌شوند.
ماهيچه‌هاى غيرارادى باعث حرکت اندام‌هاى حياتى مانند قلب و روده‌ها و شش‌ها مى‌شود. اين ماهيچه‌ها هميشه کار مى‌کند حتى زمانى‌که ما خواب هستيم. اکثر اين ماهيچه‌ها زير کنترل ميل و خواستهٔ ما نيستند و به‌وسيلهٔ عصب‌هاى سيستم اعصاب خودکار اداره مى‌شوند.