واکنش طبيعى بدن عبارت است از محدود کردن جريان خون که از دست رفتن خون را به حداقل مى‌رساند. تقريباً بلافاصله انتهاى رگ‌هاى خونى آسيب‌ديده منقبض مى‌شوند تا از تراوش خون به بيرون رگ جلوگيرى نمايند و فشار خون در اين ناحيه پائين مى‌آيد تا خون کمترى به بيرون جارى شود. اگر جراحت بزرگ باشد رگ‌هاى خونى محيطى (نزديک پوست) که خون را به پوست و ماهيچه‌ها مى‌رسانند منقبض مى‌شوند و به اين ترتيب باعث مى‌شوند که رگ‌هاى خونى اصلى بتوانند به اندازه کافى به اندام‌هاى حياتى خون برسانند.
هنگامى که خون، رگ‌هاى آسيب‌ديده را ترک مى‌کند شروع به انعقاد نموده و تشکيل لخته را مى‌دهد. لخته باعث بسته شدن رگ خونى و پوشاندن زخم مى‌شود و سپس بدن شروع به ترميم آسيب مى‌نمايد.
بدن براى مقابله با عفونت موضعي، از مکانيسم خاصى استفاده مى‌کند (مبحث زخم‌هاى عفوني). مکانيسم ترميم، در مرحله اول باعث ورم کردن بافت‌هاى اطراف مى‌شود زيرا که سلول‌هاى سفيد و قرمز و سرم‌هائى که از رگ‌هاى خونى آسيب‌ديده خارج شده‌اند در آن ناحيه متراکم مى‌شوند.
