جغرافياى اقتصادى کاربردى نيز شاخه تخصصى در جغرافياى اقتصادى است. هدف آن فراهم آوردن و به‌کار گرفتن مفاهيم، الگوها، تکنيک‌ها و مدل‌هاى جغرافيائى در شناخت، تحليل و حل و فصل مسائل و مشکلات مکانى - فضائى ناشى از اشکال توليد و نظام‌هاى معيشتى و مکان‌هاى توليد و مصرف است. بدين ترتيب، مسائل مورد تحقيق در جغرافياى اقتصادى کاربردى با جغرافياى اقتصادى محض تفاوت دارد. چه جغرافياى اقتصادى کاربردى بر پيش فرض‌هاى واقعى و شرايط عينى حل مسائل و مشکلات جارى تأکيد مى‌کند براى مثال اثرات احداث فرودگاه بر قيمت اراضى مجاور، استقرار بهينه مراکز خدمات آموزشى و بهداشتي، مکان‌گزينى انواع صنايع، اثرات ايجاد بناد آزاد در توسعه منطقه‌اى و ملي، بازتاب‌هاى ايجاد شهرهاى جديد صنعتى در اقتصاد محلى و منطقه‌اي، تعيين مراکز خدمات روستائي، آثار فضائى احداث راه‌هاى ارتباطى و ... همه نمونه‌هائى از موضوعات مورد توجه در جغرافياى اقتصادى کاربردى است. با اين وجود، تصور جدائى مطلق بين جغرافياى محض و جغرافياى کاربردى اشتباه است. زيرا بدون بنيان نظرى و علمى لازم ورود به عرصهٔ کاربرد بى‌نتيجه خواهد بود. به‌عنوان مثال، برخورد علمى با آثار ناشى از احداث فرودگاه و به‌ويژه اثر آن در قيمت اراضى پيراموني، بدون توجه به بهرهٔ موقعيتى ممکن نيست. به همين ترتيب، مکان گزينى صحيح مراکز درمانى و يا مراکز خريد، بدون رعايت اصل حداقل نمودن فاصله، منطقى و نتيجه‌بخش نخواهد بود. از اين‌رو، بايد گفت که جغرافياى اقتصادى محض و کاربردى روابط متقابل و مکمل دارند. يعنى مفاهيم و روش‌هاى جغرافياى محض، جغرافياى اقتصادى کاربردى را غنى مى‌کند و در مقابل، جغرافياى اقتصادى کاربردي، به جغرافياى اقتصادى محض اعتبار بيشترى مى‌بخشد و بدين طريق هر دو، اعتلاء جغرافياى اقتصادى را سبب مى‌گردند.