اثر حاضر، چکیدهی رسالهی دکتری نگارنده است که با عنوان 'روزنامهنگاری سنتی و روزنامهنگاری سایبر در جامعهی اطلاعاتی: بررسی نگرش صاحبنظران دربارهی آثار فناوریهای نوین ارتباطی بر آزادی بیان'، 'به راهنمای پروفسور 'نعیم بدیعی' و مشاورهای 'پرفسور کاظم معتمدنژاد ـ از آن دفاع شده است. گفتنی است نگارنده در این پژوهش غیر از روش کتابخانهای، از 'مصاحبه از طریق ایمیل' نیز روش 'کیو'، سود جسته است. در بخشی از کتاب، آمده است: 'روزنامهنگاری ساییر (مبتنی بر اوج ترکیب شدن نقشهای ماشینهای دیجیتال و انسان با فرمت چند سویه و چند رسانهای و متکی به پس فرست هم زمان) با روزنامهنگاری سنتی (مبتنی بر چاپ) به طور آشکار و با آنلاین ژورنالیسم (مبتنی بر صفر و یک) تفاوت دارد. این روش، دست کم در کوتاه مدت، قدرت سردبیران، ناشران و جریان یکسویهی اطلاعات، قوانین و مقررات مربوط به حوزهی آزادی مطبوعات و اطلاعات، در نتیجه حوزه کلاسیک مفهومی آزادی بیان را به آزمون کشانده است'.