چادر چاخچور
چادر چاخچور. [ دَ / دُ ] (اِ مرکب ) رجوع به چادر چاقچور شود.
چ
چ
چادر چاقچور
چادر چاقچور. [ دَ / دُ ](اِ مرکب ) جامه ٔ زنان آنگاه که از خانه بیرون میرفتند مرکب از شلواری فراخ و دوپاچه بهم پیوسته که از کمر تا نوک انگشتان پای را می پوشید (چاقچور) و چادری چون عبایی فراخ که از فرق سر تا پای ایشان میرسید.
چادر چاقچور کردن
چادر چاقچور کردن . [ دَ / دُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) ملبس به چادر و چاقچور شدن . چادر و چاقچور پوشیدن . || کنایه از آماده شدن زن برای خارج شدن از خانه .
چادر چاقچوری
چادر چاقچوری . [ دَ / دُ ] (ص نسبی ) زنی که چادر و چاقچور پوشیده است . || کنایه است از جنس زن .
چادر چرخی
چادر چرخی . [ دَ / دُ رِ چ َ ] (اِ مرکب ) چادرنماز. نوعی چادر مخصوص که زنان در خانه بر سر کنند. رجوع به چادرنماز شود.
چادر خانه
چادر خانه . [ دَ / دُ رِ ن َ / ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چادری که زنان در خانه بر سر کنند.
چادر خطدار
چادر خطدار. [ دَ / دُ رِ خ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) چادر شطرنجی . چادر چارخانه . چادر راه راه . چادر مخطط: قَوْصَف ، چادر خطدار مربع. (منتهی الارب ).
چادر خواب
چادر خواب . [ دَ / دُ رِ خوا /خا ] (اِ مرکب ) پرده و حجاب خواب . (ناظم الاطباء).
چادر رختخواب
چادر رختخواب . [ دَ / دُ رِ رَ ت ِ خوا /خا ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کرباسی که رختخواب در آن پیچند. (آنندراج ). چادرشب . رجوع به چادرشب شود.
چادر زدن
چادر زدن . [ دَ / دُ زَ دَ ] (مص مرکب ) خیمه زدن . چادر برپا کردن . خیمه افراشتن .
چادر سبز
چادر سبز. [ دَ / دُ رِ س َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نوعی چادر. چادری برنگ سبز: طاق ،... چادر سبز. (منتهی الارب ). || کنایه است از حجاب شب :
صبح صادق پس کاذب چه کند بر تن دهر
چادر سبز درد تا زن رسوا بینند.
چادر سر
چادر سر. [ دَ / دُ رِ س َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چادری که زنان بر سر افکنند.
چادر سرکردن
چادر سرکردن . [ دَ / دُ س َ ک دَ ] (مص مرکب ) چادر برسر افکندن . چادر برسر کردن . چادرپوشیدن .
چادر عبایی
چادر عبایی . [ دَ / دُ رِ ع َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) در تربت حیدری ، چادِر عَبائی .چادری که از پارچه ٔ ابریشمی سیاه رنگ بر سر کنند.
چادر کافوری
چادر کافوری . [ دَ / دُ رِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از سفیدی صبح صادق باشد. (برهان ). کنایه از سپیدی صبح و روشنایی آفتاب . (آنندراج ).
چادر کبود
چادر کبود. [ دَ / دُ رِک َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان . (آنندراج ). چادر نیلگون .
چادر کحلی
چادر کحلی . [ دَ / دُ رِ ک ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان . (برهان ) (آنندراج ). || کنایه از شب . (برهان ) (آنندراج ).
چادر گلریز
چادر گلریز. [ دَ / دُ رِ گ ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آسمان با ستارگان . (آنندراج ).
چادر لاجورد
چادر لاجورد. [ دَ / دُ رِ وَ ] (ترکیب اضافی ،اِ مرکب ) کنایه از آسمان است . (برهان ) :
چو روشن شد آن چادر لاجورد
جهان شد بکردار یاقوت زرد.
چادر لاجوردی
چادر لاجوردی . [ دَ / دُ رِ وَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان . (آنندراج ). || کنایه ازشب . (آنندراج ). || کنایه از سبزه زار. (آنندراج ). || کنایه از چار عناصر. (انجمن آرا). || کنایه از چار ستاره ٔ نعشی که گرد قطب باشند. (انجمن آرا). رجوع به «چادر لاجورد» شود.
چادر نیلی
چادر نیلی . [ دَ / دُ رِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) چادر نیلگون . چادر کحلی . || کنایه است از آسمان .
چادر یزدی
چادر یزدی . [ دَ / دُ رِ ی َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نوعی از چادر سپید مخصوص زنان یزد که در وقت بیرون آمدن از خانه بسر کشند. (آنندراج ). حجاب سفیدی مخصوص زنان یزد و کرمان که در وقت بیرون شدن از خانه بسر کشند. (ناظم الاطباء). || نوعی از قماش خوب و لطیف که در یزد بافند. (آنندراج ) :
همقد شجرش بنخل کوفه
در چادر یزدی از شکوفه .
چادر یک لخت
چادر یک لخت . [ دَ / دُ رِی ِ ل َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) چادر یک شقه ، چادر یک تخته . ملاَءهٔ. (منتهی الارب ). ریطهٔ. (منتهی الارب ).
چادرتکانیدن
چادرتکانیدن . [ دَ / دُ ت َ دَ ] (مص مرکب ) خیمه برپا کردن . از اهل زبان بتحقیق پیوسته . (آنندراج ). رجوع به چادر تکیدن شود.
چادرتکیدن
چادرتکیدن . [ دَ / دُ ت َ دَ ] (مص مرکب ) خیمه برپا کردن . از اهل زبان بتحقیق پیوسته . (آنندراج ). چادر تکانیدن .