شام آخر، عاشقانه ای نامتعارف اما منطقی

فیلم سینمایی "شام آخر"  ساخته فریدون جیرانی و با بازی کتایون ریاحی، محمد رضا گلزار، هانیه توسلی، آتیلا پسیانی و ثریا قاسمی است.

فیلم شام آخر روایتگر داستان "میهن مشرقی" با بازی کتایون ریاحی در نقش یک استاد دانشگاه در رشته معماری است. میهن مشرقی بعد از بیست و شش سال زندگی با همسرش، دچار مشکلات جدی شده و زندگی او از لحاظ فکری و رفتاری با  همسرش محسن، با بازی آتیلا پسیانی، به بن بست رسیده است که پس از جدایی از وی، شاگرد جوانش مانی معترف با بازی محمدرضاگلزار، به او ابراز علاقه می کند.

"امیدوارم که درباره ما، درباره همه ما، از روی حقیقت قضاوت کنند" این جمله از چالرز دیکنز، جمله ای است که فیلم شام آخر با آن آغاز می‌شود. شام آخر، یک عاشقانه نا متعارف است، اما یک عاشقانه غیر منطقی نیست! عنصر عشق در این فیلم،در صحیح ترین و در سالم ترین شکل ممکن روایت می‌شود و هیچ رابطه غیر منطقی و اشتباهی میان مانی و میهن اتفاق نمی افتد و تنها گناه این دو نفر آن است که با بقیه افراد جامعه خود فرق دارند.

میهن در جامعه ای زندگی می‌کند که ازدواجش با یک پسر جوان عجیب است؛ او مادر است و دخترش تاب دیدن مادرش را با یک پسر جوان ندارد؛ همسر سابق او نیز تنگ نظر است و برایش دردسر می‌سازد، اما میهن عاشق شده و این برای زنی که می‌خواهد مستقل باشد، گناه نیست. میهن بیست و شش سال با همسرش با وجود تمام اختلافاتش، وفادارانه زندگی کرده و این فداکاری را برای تنها دخترش انجام داده اما حالا که دیگر زنی میان سال است و می‌خواهد برای خودش تصمیم بگیرد، هیچکس از خودگذشتگی های او را به خاطر نمی آورد و او را به فساد متهم می‌کنند. 

شام آخر از آن دست فیلم هایی است که نشان می‌دهد عشق اگرچه سوءتفاهم می‌سازد، اما ارزشش از هر کس و هر موقعیت دیگری بیشتر خواهد بود. عشق در این فیلم در حکم یک منجی است که ثابت می کند تنها عشق، این جسارت را به آدم می‌دهد که آدمی برگردد به خودش؛ خودش را انتخاب کند و برای خودش زندگی کند. در سکانسی که میهن در کمیته انضباطی دانشگاه به خاطر مانی مورد بازپرسی واقع می شود و مسئول کمیته از او می خواهد آنچه که میان خودش و مانی رخ داده را شرح دهد، میهن بر روی کاغذ می نویسد: «من عاشق شدم، عشق زمینی، عشق آدمیزاد به آدمیزاد.» و پای برگه را امضا می کند و از اتاق خارج می شود.

در طول سالیانی که سینماگران ایرانی بسیار زیادی برای دفاع از حقوق زنان فیلم ساختند و یا اصرار به برابری حقوق میان زن و مرد داشتند، فیلم های جیرانی، در شریف ترین و بی ادعا ترین حالت ممکن،مشکلات زنانی را بیان می کند که تصمیم می گیرند برای خودشان کاری کنند. شام آخر هم نمایانگر مشکلات یک زن مطلقه و ایستادگی او پای خواسته هایش است. 

تماشای این فیلم، لذت جنگیدن برای رسیدن به خواسته ها را به مخاطب خود می دهد، علاوه بر اینکه چهره ای جدید از عشق میان افراد را به نمایش می‌گذارد.

نوشته شده توسط: محمد جواد محمدی اسد