شبکه آزادى مانند اينترنت به محافظت نياز دارد. بهطورکلى دو عامل بايد مورد محافظت قرار گيرد:
حفاظت از وب سايتها
کاربران شياد (دزدان کامپيوتري) سعى در تغيير محتواى يک وب سايت دارند. همچنين آنها ممکن است براى دست يافتن به پايگاههاى اطلاعات محرمانه (مثلاً پايگاه مشتريان) که به يک سايت متصل هستند، تلاش کنند. آنها حتى مىتوانند به سيستم کامپيوترى يک شرکت از طريق اينترنت، نفوذ نمايند.
هيچ سايتى را نمىتوان بهطور صددرصد مورد حفاظت قرار داد. ولى هدف از حفاظت از يک سايت، ترساندن هکرهاى بالقوه است، بهطورىکه تلاش براى رخنه در يک وب سايت يا يک سيستم کامپيوترى ارزش آن را نداشته باشد.
ارائهدهندگان معتبر خدمات حضور در وب براى سايتهاى مورد ميزبانى خود امنيت کافى فراهم مىنمايند. ولى شرکتهايى که مديريت سرورها را بعهده دارند، بايد مراقب امنيت خود باشند. درصورتىکه در سايت، اطلاعات محرمانه وجود داشته باشد، اين کار سخت و پرهزينه خواهد بود. زيرا تقاضا براى افراد متخصص در زمينههاى امنيتى بسيار زياد است.
بخش ويژه سختافزارى که براى حفاظت از يک وب سايت بکار مىرود Firewall نام دارد.
تضمين امنيت دادههاى انتقالى
تنها حفاظت از يک وب سايت و تمام پايگاههاى دادههاى و سيستمهاى کامپيوترى متصل به آن کافى نيست. دادههايى که بين سايت و کاربران آن رد و بدل مىشود نيز بايد بعضى اوقات کددار شوند تا بهوسيله اشخاص ثالث غيرمجاز رمزگشايى نشوند.
امروزه اين کددار کردن بخوبى نتيجه مىدهد و نصب آن در وب سايت و پست الکترونيک (گرچه با پست الکترونيک زياد استفاده نمىشود) براحتى صورت مىگيرد.
وب سايتهايى که کددار کردن دادههاى انتقاليافته را تضمين مىنمايند. براحتى قابل تشخيص هستند. زيرا قفلى که در پايين صفحه نشان داده مىشود بسته خواهد بود. شرکتهايى مانند www.verisign.com ابزار کدينه کردن وب سايتها و پست الکترونيک را ارائه مىدهند.