مسؤوليّت مالک کشتى به‌عنوان متصدّى حمل و نقل ادامه پيدا مى‌کند تا زمانى که به موجب قرارداد و يا بر حسب رويهٔ معمول تجارت، حمل خاتمه يافته و کالا براى صاحبان آن انبار شده و صاحب کالا آمادهٔ دريافت آن باشد. صرف اينکه کالا به مقصد خود رسيده کافى براى اين که مالک کشتى از مسؤوليّت مبرّا شود نيست. متصدّى حمل و نقل ممکن است مسؤوليت خود را در مقابل گيرندهٔ کالا با دادن کالا به يک امين محدود نمايد يعنى اين که به گيرنده کالا اطلاع دهد که کالا را در انبار نگه‌داشته و ديگر مسؤوليّتى در قبال نگهدارى درست آن در انبار ندارد. اين امر موکول به اين است که گيرنده، اين اطّلاعيه را قبول کند.
هم‌چنين امتناع گيرنده از تحويل کالا، و يا تحويل نگرفتن آن در مدت معقول به مسؤوليّت مالک کشتى به‌عنوان متصدّى حمل پايان مى‌بخشد.
وقتى که مالک کشتى کالا را در انبار مى‌گذارد طبق مادّهٔ ۴۹۳ قانون تجارت دريائى ۱۸۹۴ انگليس او ديگر مسؤول سالم ماندن کالا در انبار نيست. و نيز انباردار نمايندهٔ مالک کشتى از نظر تأمين سلامتى کالا نيست او وظيفه دارد که کالا را تحويل کسى دهد که طبق قرارداد، مالک بايد به آن شخص تحويل بدهد. و درست با همان شرايطى که فرمانده کشتى معاف و يا عدم مسؤوليّت او توجيه مى‌گردد انباردار نيز معاف و عدم مسؤوليّت وى توجيه مى‌شود.
در بعضى از قراردادها مسؤوليّت مالک کشتى زمانى پايان مى‌پذيرد که کالا از کشتى او به کشتى ديگرى منتقل شده باشد.