وقتى کشتى به مقصد مى‌رسد گيرنده کالا يا دارنده بارنامهٔ دريائى بايد اقدامات لازم جهت تحويل گرفتن کالا را انجام دهند. اصولاً مالک متعهّد نيست که آمادگى براى تخليه بار را به گيرندگان کالا اعلام نمايد مگر اين که عرف و عادت و يا قرارداد خاصى برخلاف اين اصل وجود داشته باشد اما، اگر مالک قصد دارد که به شرط يا به نزديکترين بندر امنى که بتواند بدون خطر به آن وارد شود متوسّل گردد بايد محلّى را که قصد دارد به آنجا برود به گيرندگان کالا اطلاع دهد. با اين‌حال به‌طور کلى اين وظيفهٔ دارندگان بارنامهٔ دريائى است که مترصد ورود کشتى به بندر باشند.
دليل اين امر اين است که بارنامهٔ دريائى ممکن است در ضمن حمل کالا دست به دست شده و مالک کشتى دارندهٔ فعلى آن را نشناسد و نداند که چه کسى استحقاق دريافت کالا را دارد. اما اگر بى‌اطّلاعى گيرندهٔ کالا در مورد رسيدن کشتى به‌علت قصور از ناحيه مالک کشتى باشد مانند اين که نام کشتى را در گمرک به غلط يا به صورت مبهم و گمراه‌کننده‌اى اعلام دارد در اين‌‌صورت گيرندهٔ کالا مسؤول تأخير حاصله از آن جهت نمى‌باشد زيرا اين وظيفه مالک کشتى است که تشريفات رسمى مانند اعلام ورود به گمرک، تحويل اوراق و يا ساير موارد لازم را براساس مقررّات محلى در هنگام ورود رعايت نمايد.