محمد علی کلی، قهرمان بوکس

محمد علی (به انگلیسی: Muhammad Ali) با نام قبلی کاسیوس مارسلوس کِلِی، جونیور (به انگلیسی: Cassius Marcellus Clay, Jr.) (در ایران مشهور به محمد علی کلِی) (زاده ۱۷ ژانویه ۱۹۴۲ کنتاکی – درگذشتهٔ ۳ ژوئن ۲۰۱۶ لویی ویل، کنتاکی) بوکسور حرفه‌ای سنگین‌وزن آمریکایی بود که به عنوان برترین مشت‌زن تاریخ بوکس در این وزن و نیز یکی از مهم‌ترین و برترین شخصیت‌های ورزشی قرن بیستم شناخته می‌شود.
او به عنوان یک فعال مدنی و چهره‌ای الهام بخش، جنجالی و چالش‌برانگیز در داخل و خارج رینگ بوکس شناخته شده‌است.

چکیده ای از بیوگرافی محمد علی کلی

نام کامل:به انگلیسی: Muhammad Ali) با نام قبلی کاسیوس مارسلوس کِلِی، جونیور (به انگلیسی: Cassius Marcellus Clay, Jr.) (در ایران مشهور به محمد علی کلِی)
تاریخ تولد: ۱۷ ژانویهٔ ۱۹۴۲ (۲۷ دی ۱۳۲۰ شمسی ) لوییویل، کنتاکی
محل زندگی: میشیگان
ملیت:  آمریکایی
رشته ورزشی: بوکسور
سال‌های فعالیت:  ۲۹ اکتبر ۱۹۶۰-۱۱ دسامبر ۱۹۸۱
دین: اسلام
همسران:  سونجی روی (۱۹۶۶–۱۹۶۴)
بلیندا بوید (خلیله) (۱۹۷۷–۱۹۶۷)
ورونیکا پورش (۱۹۸۶-)
یولاندا (۲۰۱۶–۱۹۸۶)

فرزندان :
۷ دختر: لیلا علی، مریم، جمیله، راشده، هانا، میا، خلیله
۲ پسر: محمد علی جونیور، اسد امین

درگذشت :  ۳ ژوئن ۲۰۱۶ میلادی (۷۴ سال)
سکاتزدیل، آریزونا، ایالات متحده آمریکا

دوران کودکی محمد علی کلی

در زندگینامه ی محمدعلی کلی اینگونه آمده است که : کاسیوس مارسلوس کلی (محمدعلی کلی) در تاریخ ۱۷ ژانویه ۱۹۴۲ در لویی ویل، بزرگ ترین شهر در ایالت کنتاکی آمریکا به دنیا آمد. شغل پدرش تابلونویسی بود. کاسیوس زمانی که ۱۲ ساله بود به افسر پلیسی اطلاع داد که دوچرخه اش سرقت شده است و گفت اگر دزد را بیابد، حتما حقش را می گیرد. آن افسر که جو مارتین نام داشت در یک باشگاه کوچک محلی به کودکان بوکس آموزش می داد. به همین دلیل به او گفت اگر دوست دارد با دزد مبارزه کند، بهتر است که ابتدا بوکس را یاد بگیرد.
این گونه بود که خیلی زود وارد رینگ بوکس شد. این کودک ۱۲ ساله با سرعت تحت نظر مارتین مربی خود، در یادگیری بوکس پیشرفت چشمگیری کرد. زمانی که وارد دبیرستان شد، در کنتاکی، موفق شد ۶ عنوان را به دست آورد. به خاطر کسب این افتخارات مسئولین مدرسه نمرات و وضعیت ضعیف درسی او را نادیده گرفتند و مدرک فارغ التحصیلی را صادر کردند.

آغاز زندگی ورزشی محمد علی کلی:

در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۶۰ رم او مدال طلای بوکس آماتور در رده سبکِ سنگین‌وزن را کسب کردو سپس بعد از آن آموزش بوکس حرفه‌ای را زیر نظر آنجلو داندی ادامه داد و هم‌زمان در همان سال‌ها بود که عقاید مذهبی خود را بروز داد. ضمن اینکه نتایج دور از انتظار و خیره‌کننده او در مسابقات، و روحیه خستگی ناپذیرش موجب شده بود تا لقب مشت زن لویی ویل را از آن خود کند.
در ۲۹ اکتبر ۱۹۶۰ در لوییس ویل، کاسیوس کلی در اولین مسابقه حرفه‌ای خود در ۶ راند توانست بر تونی هونساکر که رئیس پلیس فایتویل ویرجینیای شرقی بود پیروز شود.
از سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۳ این مبارزه گر جوان در ۱۵ مسابقه نفسگیر دیگر حریفانش را ناک اوت کرد. کسانی مثل تونی اسپرتی،جیم رابینسون، دانی فلیمن، داک سابدانگ، آلونزو جانسون،جرج لوگان، ویلی بسمانف و لامار کلارک که در دوره اوج خود بیش از ۴۰ پیروزی قاطعانه داشت.
شاید هیجان انگیزترین و پر افتخارترین موفقیت کلی را در آن دوران پیروزی برابر سانی بنکس، آلخاندرو لاورانته و آرچی مور  که سابقه ۲۰۰ پیروزی چشمگیر داشتند، باشد. اگرچه بنکس و لاورانته هر دو پس از این در مسابقات دیگر روی رینگ کشته شدند و کلی تنها مدعی عنوان قهرمانی برابر سانی لیستون شد. رویارویی با سانی لیستون رقابتی بود که همه بوکسورها با هراس از آن حرف می‌زدند و بوکسوری به سن و سال کم کلی نتوانسته بود او را تاکنون شکست دهد و این عنوان را کسب کند.

زندگی شخصی محمد علی کلی

محمد علی در سال ۱۹۶۴ با سونجی روی ازدواج کرد و در سال ۱۹۶۶ از یکدیگر جدا شدند. در سال ۱۹۶۷ با بلیندا بوید ازدواج کرد، سپس در سال ۱۹۷۷ از او جدا شد. پس از آن با ورونیکا پورش در سال ۱۹۸۶ ازدواج کرد. یولاندا آخرین همسر او بود که در سال ۱۹۸۶ با یکدیگر ازدواج کردند و تا پایان عمر در کنار او زندگی کرد.
محمد علی کلی صاحب ۷ دختر به نام های لیلاعلی، مریم، راشده، جمیله، هانا، میا و خلیله و همچنین دو پسر به نام های محمد علی جونیور و اسد امین است.
علاوه بر مسابقات بوکس سنگین وزن و کسب افتخارات متعدد، یکی دیگر از دلایلی که سبب معروفیت کاسیوس کلی شد این بود که در سال ۱۹۶۲، پس از آشنایی با الیجا محمد (سیاستمدار اهل ایالت متحده آمریکا) به دین اسلام گروید.
او پس از مسلمان شدن نام خود را به «محمد» و نام خانوادگی اش را به «علی» تغییر داد و اعلام کرد یکی از مهم ترین اتفاقاتی که در زندگی تجربه کرده، همین تغییر نام دادن به «محمدعلی» است.
در سال ۱۹۶۶ از حضور در ارتش آمریکا برای مقابله و جنگ علیه ویتنام امتناع کرد و اعلام کرد که هرگز در برابر همنوعان خود در ویتنام، به جنگ نمی ایستد. این مسئله تا مدت ها بر سر زبان همگان بود! اما باعث شد تا ۵ سال از حضور در مسابقات بوکس محروم شده و گواهینامه ی بوکسش نیز به حالت تعلیق درآید.
البته لازم به ذکر است که پس از مدتی، زمان محرومیت او تا ۳ سال کاهش یافت. دادگاه نیز محمدعلی را به جرم امتناع و فرار از خدمت به ۵ سال زندان محکوم نمود، ولی او با پرداخت مبلغی به عنوان ضمانت به زندان نرفت.

بازگشت محمدعلي سرانجام پس از كش و قوس‌هاي فراوان

علي در سال 1970 يك بار ديگر مجوز حضور در رينگ بوكس را پيدا كرد. او به كمك يك سناتور ايالتي اجازه پيدا كرد كه در ايالت جورجيا به بوكس بپردازد. علي در اين ايالت جبري كواري را شكست داد. وي مدت كوتاهي پس از اين مسابقه، با حكم ديوان عالي ايالت نيويورك اجازه پيدا كرد كه به رقابت‌هاي خود در نيويورك ادامه دهد. علي در دسامبر 1970 با اسكار بوناونا مواجه شد و پس از 14 راند نفس گير موفق شد حريف خود را در راند پانزدهم شكست دهد. اين پيروزي راه علي را براي حضور در ديدار نهايي و مبارزه با جو فريزر هموار كرد.
علی در بوکس بسیار قدرتمند بود به طوری که تنها کسی بود که سه بار متوالی توانسته بود مقام قهرمانی سنگین وزن را بدست بیاورد. همچنین در طول ۳۵ سال ۱۴ عنوان قهرمانی مختلف رو کسب کرده بود . او تنها کسی است که از سوی مجله The ring شش بار متوالی قهرمان سال شناخته شد. همچنین در سال ۲۰۱۲ بهترین بوکسور تاریخ جهان شناخته شد و بهترین ورزشکار قرن بیستم. افتخارات او بسیار زیاد است و ما به همین چند مورد بسنده میکنیم.
مسابقات محمد علی سراسر هیجان هستند و او با بوکسورهای قدرتمند و مشهور آن زمان مبارزه کرده است اما از مهمترین آنها مسابقه محمد علی کلی و Joe fraizer که به thrilla in manila مشهور شده و مبارزه وی با Gorge foreman که به rumble in the jungle معروف است اشاره کرد که مبارزه دوم به برترین رویداد ورزشی قرن ۲۰ معروف است که رکورد ۱ میلیارد بیننده تلویزیونی همزمان را شکسته است.
بعد از گذشتن دوره حرفه ای بوکس ، او در کارهای دیگر نیز همچون ورزش موفق ظاهر شد. پس از مدتی شروع به کارهایی از قبیل بازیگری و نوشتن کرد و بیشتر به کارهای فرهنگی و خیریه پرداخت .
 

وداع محمد علی با دنیای ورزش و زندگی

محمدعلی کلی سرانجام با ۵۶ پیروزی، ۳۷ ناک اوت و ۵ شکست، در ۲۷ ژوئن ۱۹۷۹ رسما با دنیای پرهیجان بوکس خداحافظی کرده و اعلام بازنشستگی نمود.
وی در سال ۱۹۸۲ به سندروم پارکینسون دچار شد، با وجود این که علائم بیماری پارکینسون در محمدعلی کاملا مشهود بود ولی افتخار روشن کردن مشعل المپیک آتلانتا را در جورجیای آمریکا به دست آورد. محمدعلی کلی سرانجام در سن ۷۴ سالگی، در ۳ ژوئن ۲۰۱۶ د.ر بیمارستان آریزونا دار فانی را وداع گفت.
 

نظرات دیگران دربارهٔ محمدعلی

مالکوم ایکس (فعال حقوق مدنی در مورد مسابقه کلی- لیستون): کلی برنده می‌شود. او بهترین ورزشکار «کاکا سیاهی» است که می‌شناسم و او برای طرفدارانش از جکی رابینسون هم محبوب‌تر می‌شود.
مارتین لوتر کینگ، فعال حقوق مدنی: او برای کاری که وجدانش می‌گفت درست است، از میلیون‌ها دلار گذشت.
جو فریزر، رقیب محمد علی پس از مسابقه مانیل: پسر، من مشت‌هایی به او می‌زدم که دیوار شهر را پایین می‌آورد. خدا، خدا، او قهرمان بزرگی است.
جرج فورمن، قهرمان پیشین سنگین‌وزن بوکس جهان: من او را بزرگ‌ترین بوکسور تاریخ نمی‌نامم. او بزرگ‌ترین انسانی است که دیده‌ام.