نمايش در وسيع‌ترين مفهوم خود بر دو عامل حرکت و صدا استوار است؛ اين دو در طول زمان پا‌به‌پاى هم پيش آمده و تأثيراتى بر يکديگر گذاشته، تحولاتى را گذرانده‌اند. زمانى يکى بر ديگرى برترى يافته و در شرايطى عکس آن مصداق پيدا کرده است. در نهايت با تلفيقى متعادل و معقول، از شکلى ساده و ابتدايى به ساختمانى پيچيده و متعادلى دست مى‌يابد. اجزاء و عناصر تشکيل‌دهندهٔ اين فرآيند که هر يک بر ديگرى اثر مى‌گذارد و به نوبهٔ خود از آن متأثر مى‌شود، عبارتند از:
۱. گروه اجراکنندگان مشتمل بر بازيگران، کارگردانان، طراح دکور، طراح لباس، گروه فني، نور و صدا و ...
۲. نمايشنامه يا متن واقعه که مى‌تواند مکتوب باشد يا آن‌که سينه به سينه از گروهى به گروه ديگر منتقل شود.
۳. تماشاکنان
۴. محل واقعه يعنى ساختمان تئاتر يا تماشاخانه که محلى است ثابت براى اجراى نمايش و يا هر مکانى ديگر که به مناسبتى خاص و بنا به ضرورت‌هاى گوناگون براى اين منظور مورد استفاده قرار مى‌گيرد.