هنر عکاسى در ميان هنرهاى کاربردى از ظرافت، دقت و اهميت خاصى برخوردار است. فتوگرافى از دو بخش photo به معنى نور و Graphic به معنى ثبت کردن مى‌باشد که مجموعاً ثبت کردن نور يا نورنگاري، در واقع به معنى عکاسى و عکسبردارى است که با استفاده از وسايل فيزيکى و شيميايى تصاوير دنياى خارج را مى‌توان ثبت کرد. بنابراين عکاسى نور است که خود يک‌نوع انرژى است.
عکاسى فى‌نفسه وسيله‌اى است که در آفريدن کار هنرى از آن بهره گرفته مى‌شود. عکاسى در عرصهٔ خلاقيت با هنر وجه اشتراک دارد؛ زيرا هرگونه کار عکاسى با دخالت ماهيتاً با دخالت نيروى تخيل انجام مى‌شود. هرعکس، حتى يک عکس فورى که تصادفاً گرفته شده باشد، بازتابى از نوعى سازماندهى تجربه و ثبت يک صورت ذهنى است. به اين ترتيب، موضوع و سبک هر عکس، از دنياهاى درونى و بيرونى شخص عکاس خبر مى‌دهد.
دوربين معمولاً چيزى بيش از يک وسيلهٔ ثبت در نظر گرفته نمى‌شود؛ اما عکاسى به‌هيچ‌‌وجه يک وسيلهٔ خنثى نيست. هرعکسي، تفسير دوباره‌اى از جهان پيرامون ماست و ما را عملاً بر آن مى‌دارد که اين جهان را به شکلى جديد ببينيم.
